του Χρήστου Κηπουρού*
Προτείνοντας ο Ερντογάν το συνέδριο των παράκτιων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου για το ζήτημα των ενεργειακών πόρων, τα σχέδια εκμετάλλευσης και της δίκαιης κατανομής τους, προχώρησε ένα βήμα επιπλέον, που αφορά στη συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων. Προς τους οποίους σημειωτέον η Κυπριακή Δημοκρατία ποτέ δεν αρνήθηκε να αποδώσει το μερίδιο που τους αναλογεί από την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της ΑΟΖ της.
1. Ποιος είναι ο λόγος της νέας Τουρκικής πρότασης; Η μειονότητα της Κύπρου, να αποτελεί μια διαρκώς αναβαθμιζόμενη οντότητα. Η οποία αφού παλαιόθεν αναβαθμίστηκε λεκτικά και εννοιολογικά σε Κοινότητα – τα ίδια οραματίζονται για τη Θράκη – στη συνέχεια ανακηρύχθηκε στο γνωστό ψευδοκράτος και με το ανεκδιήγητο εκείνο σχέδιο του Ανάν, μετονομάστηκε σε συνιστών κράτος, έρχεται σήμερα και λογίζεται από τον Τούρκο Πρόεδρο, ως χώρα!! Αφού όπως τόνισε ο ίδιος στο προτεινόμενο συνέδριο, θα λάβουν μέρος όλες οι παράκτιες Μεσογειακές χώρες. Όπερ έδει δείξαι. Άρα και η εν λόγω μειονότητα θα συμμετάσχει, ως μια ακόμη χώρα!!
2. Αυτό που ανακοινώθηκε επίσημα, πλην όμως μονομερώς, από το Ελληνικό Υπουργείο των Εξωτερικών, ότι οι διερευνητικές θα πραγματοποιηθούν προσεχώς στην Κωνσταντινούπολη, κρύβει πολλά. Εμβάζει σε πολλές σκέψεις. Θέλουν η Ελλάδα να είναι αυτή που θα βγάλει το φίδι από την τρύπα.
Να πει δηλαδή κάτι σαν το “σφάξε με Αγά μου, κι ας μην Αγιάσω”. Το Χριστιανικό θύμα να ζητήσει και συγγνώμη από το βεβηλωτή και παραχαράκτη θύτη, στον τόπο μάλιστα του εγκλήματος, στον οποίο συνήθως επιστρέφουν μόνον οι εγκληματίες. Το μόνο που δεν ειπώθηκε, είναι αν πρόκειται να γίνουν και κοντά στην Αγία Σοφία ή στη Μονή της Χώρας, ώστε να τιμηθούν με τον τρόπο αυτό, τα νέα ανοσιουργήματα, πριν στεγνώσει το μελάνι των διαταγών του προκαθήμενου.
3. Πάντως αν το βασικό ζητούμενο των διερευνητικών για την Τουρκία είναι η Ιμιοποίηση, το γκριζάρισμα δηλαδή ολόκληρης της Ανατολικής Μεσογείου, να γίνει μια απέραντη Ιμιοθάλασσα, η χλεύη, γύρω από όλα αυτά τα ζητήματα, σε βάρος μιας Δημοκρατικής, πλην αδύναμης πολιτικά, όπως η Ελλάδα, χώρας, είναι μέσα στις επεξεργασμένες επιδιώξεις των γειτόνων. Και υπάρχουν και άλλες πολλές, στα συρτάρια τους, με ειδίκευση να εξαπατούν αρχηγούς κρατών. Ακόμη και μέχρι τον Πρόεδρο της Γαλλίας. Να μη πω τη Γερμανία, γιατί είναι εκ του ιδίου φυράματος με την Τουρκία, με πάρα πολλά κοινά στις συμπαρατάξεις. Ας μην πάμε και στις γλώσσες.
Όσον αφορά τη γνώμη μας για την Πολιτική Ελλάδα, αυτό που καταλογίζουμε, πέραν από την πρεμούρα για τις διερευνητικές, είναι ένα ακόμη “μηδέν” στη διαδρομή της, καθιστώντας την για άλλη μια φορά, αναξιοπρεπή. Γιατί αντί αυτή να χλευάζει τους φασίστες, που όπως έχουμε πει ότι είναι η καλύτερη πολιτική, κάθεται και χλευάζεται από αυτούς τους ίδιους. Κάτι που είναι ό,τι χειρότερο και αναξιοπρεπέστερο.
* Ο Χρήστος Κηπουρός διετέλεσε Βουλευτής Έβρου (1993-2000).
