Εμείς λέμε: Ναι στο φράχτη του Έβρου. Ναι και στο 12μίλιο Καστελλόριζο, με τον φράχτη πλοίων, στη Ζώνη Αποκλεισμού.
των Χρήστου Κηπουρού και Πασχάλη Χριστοδούλου*
Υπήρχε και υπάρχει ακόμη, ένα σημαντικό περίσσευμα εθνικής αξιοπρέπειας στον Έβρο και στα Ελληνοτουρκικά σύνορα, στην ξηρά. Δεν μπορούμε όμως, με τα μέχρι τώρα δεδομένα, να πούμε το ίδιο, για την Ανατολική Μεσόγειο.
Ναι μεν το Πολεμικό Ναυτικό συνιστά κόσμημα, και όπως έδειξε η προηγούμενη αλλά και η πρόσφατη ιστορία, είναι ιδιαίτερα υψηλής ετοιμότητας, ψυχραιμίας, σοβαρότητας και ευφυΐας, όμως η πραγματικότητα δείχνει ότι δεν υπήρχε, και ούτε υπάρχει, ανάλογο αντίκρυσμα εκ μέρους της επίσημης πολιτικής.
Και αυτό ίσχυε, από την εποχή ακόμη των Ιμίων, που κατέληξαν στην συμφωνία της Μαδρίτης και στο γκριζάρισμα του Αιγαίου. Όμως αν επιμείνουμε στο σήμερα και στα της Συμφωνίας με την Αίγυπτο, θα δούμε ότι το Καστελλόριζο έμενε ακάλυπτο, όπως και η μισή Ρόδος καθώς και η εν πολλοίς παραχώρηση της λεκάνης του Ηροδότου, στην κατά τα άλλα φίλη Αίγυπτο, με το γκριζάρισμα πλέον να διευρύνεται πέραν του Αιγαίου και να απλώνεται μεταξύ 28ου και 32ου Μεσημβρινού, στην Ανατολική Μεσόγειο.
Όμως εκεί που θαλασσοπνίγεται, για άλλη μια φορά η Ελληνική αξιοπρέπεια είναι στα Ελληνικά χωρικά ύδατα. Οι δηλώσεις του μέντορα των 6 μιλίων, κυρίου Γεραπετρίτη, αυτό ακριβώς κάνουν. Προτίθενται να προσφέρουν ύδωρ στην Τουρκία, όταν το “Αιγαίον ύδωρ δεν θα δώσουμε” είναι αιωνόβια ήδη, εθνική και ηθική δέσμευση.
Η δική μας γνώμη για την σύννομη με το δίκαιο της θάλασσας, επέκταση των χωρικών υδάτων στα δώδεκα μίλια στις πέντε Ελληνίδες νήσους, δεν έπεσε από τους ουρανούς. Ούτε διακρίνεται από κάποια αποσπασματικότητα, όταν ακόμη από τις 31 Μαΐου του 1995, κατά την ψηφοφορία στη Βουλή, διατηρούμε ίδια άποψη. Πόσο μάλλον, μετά και από τις αλλεπάλληλες εξαγγελθείσες και πραγματοποιούμενες Τουρκικές ενεργειακές εισβολές, από το Καστελλόριζο, τη Ρόδο και την Κάρπαθο, έως την Κάσο και το Νότιο Κρητικό Πέλαγος, που ήλθαν στην επιφάνεια, και όφειλαν να αντιμετωπιστούν.
Λέμε λοιπόν ότι ο Έβρος μπορεί να έχει σε διάφορα σημεία του, υδάτινες δεξαμενές, όμως δεν μπορεί να παραπέμπει στη δεξαμενή της βιβλικής κολυμπήθρας του Σιλωάμ, για την ανάκτηση, επί του προκειμένου, της εθνικής αξιοπρέπειας, όπως έκανε ο τυφλός, ο οποίος σταλμένος από τον Ιησού, και αφού πλύθηκε στη γνωστή κολυμπήθρα, ανέκτησε την όρασή του.
Ας μην επεκταθούμε σε άλλα βιβλικά αναγνώσματα, καθώς και στις σημειωτικές τους σχέσεις με τη σημερινή Ελλάδα. Ούτε στα φαινόμενα της εθνικοφροσύνης, με τις κυβερνητικές επιλογές να χαρακτηρίζονται από το σοβαρό εύρημα: Την αναξιοπρέπεια στο Καστελλόριζο, παρά τη δεδομένη, έως σήμερα, αξιοπρέπεια στον Έβρο.
Αντίστροφα με τα εκ της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης λεγόμενα: Την αναξιοπρέπεια στον Έβρο, με τα ανεκδιήγητα εκείνα περί των διόδων, και την αξιοπρεπή πρόταση ως προς το Καστελλόριζο. Μόνο που αν κυβερνούσε, και τα δύο ευρήματα θα πρόδιδαν αναξιοπρέπεια. Γιατί η σημερινή της θέση ως προς το Καστελλόριζο, αναπτύσσεται εκ του ασφαλούς, αν δεν συνιστά αντιγραφή, παραπέμποντας σε μεταμορφισμό.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει το να επιλέξει κανείς μεταξύ του ενός ή του άλλου ευρήματος και της μιας ή της άλλης περίπτωσης αναξιοπρέπειας, αλλά να την αρνείται όλως. Η αξιοπρεπής Ελλάδα είναι πιο πάνω από κάθε άλλη Ελλάδα. Δεξιά, Αριστερά ή οποιαδήποτε άλλη εκδοχή της. Γιατί όλοι τους έδωσαν εξετάσεις και τα θαλάσσωσαν, ίσαμε την Ανατολική Μεσόγειο θάλασσα.
Αντί λοιπόν οι πρωθυπουργικές επισκέψεις στον Έβρο να παραπέμπουν σε κολυμπήθρες τύπου Σιλωάμ και σε πλυντήρια, όπου η Κυβέρνηση θα καταναλώνει αξιοπρέπεια από τον Έβρο, για να αναπληρώσει εκείνη που της λείπει στο Νότο, υπάρχει λύση.
Πέραν της αναγκαίας εξασφάλισης των συνόρων και της αμυντικής γραμμής, απέναντι στις ήπιες εισβολές των, συστηματικά διακινούμενων από την Τουρκία, προσφύγων, ο φράχτης στην ξηρά του Έβρου, μπορεί να αποτελέσει πρότυπο και για τη θαλάσσια Ελλάδα.
Ειδικά στην περιοχή του Καστελλόριζου, η Ζώνη Αποκλεισμού από το Πολεμικό Ναυτικό, στα 12 μίλια από τις ακτές, απέναντι στο Τουρκικό σεισμογραφικό, συνιστά τέτοια περίπτωση.
Ναι λοιπόν στο φράχτη του Έβρου, ναι όμως και στο 12μίλιο Καστελλόριζο με το φράχτη πλοίων στη Ζώνη Αποκλεισμού. Ο οποίος μπορεί να εφαρμοστεί, οπουδήποτε χρειαστεί. Τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο, όσο και στο Αιγαίον.
Υ.Γ.1. “Η Τουρκία έχει δύο πασίγνωστα σεισμογραφικά και τρία γεωτρύπανα. Η Ελλάδα, δεν έχει κανένα”.
Εδώ και αρκετό καιρό, επισημαίνουμε την ανάγκη, η Ελλάδα να προβεί σε αγορά ενός σκάφους ερευνητικού σεισμογραφικού. Όμως φωνή βοώντος κλπ. Την ίδια στιγμή ο στόλος των ειδικών αυτών Τουρκικών σκαφών, αυξάνεται και πληθύνεται.
Έφτασε σήμερα η Τουρκία να έχει 2 πασίγνωστα ερευνητικά σεισμογραφικά σκάφη: Το Barbaros, που είναι και η ναυαρχίδα, η οποία συνοδεία μας φρεγάτας, εκτελούσε μέχρι πρότινος έρευνες στην Κυπριακή ΑΟΖ. Επίσης έχει το “Oruc Reis”, το οποίο αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 12 μιλίων του Καστελλόριζου! Εξ αυτών το πρώτο, έπαιξε για λίγο μόλις διάστημα, το παιχνίδι του γάιδαρου του Νασρεντίν Χότζα, ότι δήθεν προτίθεται να αποχωρήσει από την ΑΟZ του Κυπριακού Νότου. Μόνο που τελικά παρέμεινε στον κατεχόμενο βορά, ώστε να συνεχίσει εκεί τις λεγόμενες έρευνες.
Η ίδια αυτή χώρα έχει επίσης τρία πλωτά γεωτρύπανα: Το «Kanuni» είναι το τρίτο γεωτρύπανο της Τουρκίας, μετά από το «Yavuz» και το «Fatih».
Αντίθετα, εμείς ως Ελλάδα, αν και έχουμε προς διάθεση ή/και προς ενοικίαση και εκμετάλλευση θαλάσσια οικόπεδα, στο Ιόνιο όσο και στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος, δεν έχουμε ένα ερευνητικό σκάφος ούτε κάποιο γεωτρύπανο.
Και όμως η ιστορία δείχνει ότι πρόκειται για τα πιο σημαντικά και επικίνδυνα όπλα. Το καθένα από τα Τουρκικά ερευνητικά σκάφη, π.χ. το “Oruc Reis”, κρατάει καθηλωμένα τόσα Ελληνικά σκάφη, φρεγάτες και άλλα, όπως και υποβρύχια, ώστε να παρακολουθούν τις κινήσεις αυτού του ερευνητικού και σεισμογραφικού.
Νομίζουμε ότι ήρθε η ώρα για την προμήθεια από την Ελλάδα ενός ζεύγους τέτοιων σκαφών: Ενός ερευνητικού σεισμογραφικού, που μάλιστα μπορεί να ονομαστεί “Καστελλόριζο”, όσο και ενός πλωτού γεωτρύπανου, με το ίδιο επίσης όνομα. Καλύτερα αυτό, παρά το συγκεκριμένο όνομα να το παίρνουν κάθε τόσο και νέες ψαροταβέρνες στην πρωτεύουσα, λίγο πριν από τη δημογραφική κατάρρευση της Ελαχίστης πρωτεύουσας του συμπλέγματος, της κατ όνομα Μεγίστης, που όμως μπορούσε να γίνει η κυρά της Ανατολικής Μεσογείου.
Υ.Γ.2. Πάντοτε, όταν ο λύκος φυλάει τα πρόβατα… τα αποδεκατίζει.
Με αφορμή τη δημοσίευση του νέου Τουρκικού χάρτη για τις λεγόμενες έρευνες και διασώσεις, χρειάζονται δυο μόνο λόγια. Γιατί θα αποτελεί την πιο μεγάλη ντροπή της ιστορίας της θάλασσας, της Ανατολικής Μεσογείου, όπως και του Αιγαίου, αν όχι ολόκληρης της ανθρωπότητας, που επιβάλλουν στην Ελλάδα να δηλώσει προς όλο τον πολιτισμένο κόσμο, τα εξής: Οι κατά συρροή θανατηφόροι εισβολείς, διακινητές και θαλασσοπνίχτες, δεν μπορούν να γίνουν ούτε διασώστες ούτε ναυαγοσώστες.
Και η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί, όταν γνωρίζει μάλιστα το μύθο του Αισώπου, να αναθέσει στο γκρίζο λύκο, να φυλάξει τα πρόβατά της. Και επόμενα να τα αποδεκατίσει, σαν τους ιστορικούς λαούς, με ταυτόχρονο γκριζάρισμα, αν όχι μαύρισμα, από το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, μέχρι τη Μεσοποταμία και την Αρμενία.
* Ο Χρήστος Κηπουρός διετέλεσε Βουλευτής Έβρου (1993-2000). Ο Πασχάλης Χριστοδούλου διετέλεσε Δήμαρχος Σουφλίου (1994-1998) και ταυτόχρονα Πρόεδρος της ΤΕΔΚ Νομού Έβρου.
