Γράφει ο Χρήστος Κηπουρός*
Πολλές φορές που αναφερόμαστε στην ανάγκη να ψηφιστούν από τη Βουλή τα 12 μίλια, ένας γνώριμος αντίλογος που αναπτύσσεται, αντί να επιμείνει επί του θέματος, εξαντλείται στις περί επαναλήψεων, παρατηρήσεις.
Δεν θα προσφύγω στο αρχαίο Ελληνικό ρητό: “Επανάληψις μήτηρ πάσης μαθήσεως” ακόμη και στην περίπτωση, που η εν λόγω κριτική ασκείται από ημιμαθείς, περί τα εθνικά. Όταν μάλιστα το εν λόγω ρητό παραπέμπει σε κάθε μορφής μάθηση.
Παρόλα αυτά, τα πράγματα γίνονται χειρότερα, όταν πρόκειται για “στρατευμένη” κριτική. Από στελέχη της όποιας κομματικής αφετηρίας και χρώματος. Αν έμειναν και τέτοια και δεν έχουν ήδη μουντζώσει, τους πρώην συντρόφους τους.
Για το λόγο αυτό, αλλά και για άλλους, που δεν είναι του παρόντος, ο τίτλος που επελέγη αρχικά στο σημερινό γραπτό θα ήταν το “Επαναλήψεων εγκώμιον” εφόσον δεν είχε προβάλει η φαεινή ιδέα που κέρδισε τη μάχη του τίτλου και η οποία, πέραν του “Δώδεκα μίλια τώρα”, είναι: Άλλο, οι προ πολιτικής ιδέες, και άλλο είναι η προπολιτική.
Γιατί περί αυτού πρόκειται. Ναι μεν δύο τινά προσδιορίζουν συνήθως την έννοια της πολιτικής απεραντοσύνης, όμως ο λόγος αυτή τη φορά, γίνεται για την αλεπού. Ότι το ζώο αυτό εκτός από συνώνυμο με την πονηριά, κάνει και κρεμαστάρια, όσα δεν φτάνει. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση, φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, ότι υπερισχύει το δεύτερο. Ότι δηλαδή οι ιδέες της προπολιτικής των κριτικών μας, είναι σκέτο περιτύλιγμα, και πέραν τούτου ουδέν.
Και για να μην αδικήσω κανέναν τους, έχω να πω ότι αν η τεκνοποιία είναι χαρά, και η παραγωγή ιδεών είναι και αυτή τεκνοποιία, και επόμενα χαρά, αντιλαμβάνεται κανείς γιατί και η πολιτική είναι χαρά. Μια χαρά όμως, που τόσο η Κυβερνητική όσο και η Αντιπολιτευτική Ελλάδα, έχουν να συναισθανθούν, να νοιώσουν, από πολλών ετών. Πάρα πολλών.
Μέχρι που να ξανασυμβεί αυτό, οι εν Ελλάδι κυβερνητικοί και αντιπολιτευτικοί πατριωτισμοί θα υπάρχουν και θα αναπτύσσονται στο βαθμό που θα έχουν μια επαπειλούμενη όσο επίσης και πειθαναγκαζόμενη δομή. Και σίγουρα από τα μέσα.
Αυτό το μεγάλο πατριωτικό κενό φιλοδοξούν να καλύψουν οι προτάσεις μας, όπως η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια (βλ. 12 ναυτικά μίλια, Ε΄ έκδοση), καταρχήν στις 5 Ελληνίδες νήσους, από τη Μεγίστη, τη Ρόδο, την Κάρπαθο, την Κάσο και την Κρήτη, μετά των πελάγων τους, προς κάθε ορίζοντα. Μια πολιτική που θα ολοκληρωθεί με την ψήφιση, κατά τη συνεδρίαση της Βουλής σε ολομέλεια, στο ίδιο αυτό νησί του Καστελόριζου. Και αν τα Τουρκικά παρατράγουδα κλιμακωθούν περαιτέρω, τότε μπορεί να προχωρήσει η επέκταση των χωρικών υδάτων, καθ άπασα την επικράτεια. Τόσο τη νησιωτική, όσο και την Ηπειρωτική.
Υπάρχει όμως και ένας άλλος διαφορετικός δρόμος, ώστε να υπάρξει επανατοποθέτηση για το ίδιο θέμα. Διότι είναι πολιτικά χρήσιμο να ζητηθεί από πανελλήνιας εμβέλειας δημοσιογράφους, να προκαλέσουν και να προσκαλέσουν σε συζήτηση για το συγκεκριμένο εθνικό ζήτημα των δώδεκα μιλίων, όλους τους εκπροσώπους των υπαρκτών πολιτικών κομμάτων και μορφωμάτων.
Ας αφήσουν οι δημοσιογράφοι αυτοί κατά μέρος, για μικρό έστω χρονικό διάστημα, τα σόου τους, γιατί μόνο αυτά τους έχουν μείνει, και ας ανοιχτεί ένας διάλογος για τα δώδεκα μίλια, αντί να συζητούν για τα περί παιδικών χρόνων του τάδε ή της δείνα ηθοποιού, μετά των διακρίσεων που πήραν και των πορτρέτων που τους κάνουν συνάδελφοί τους.
Σύντομα θα αποδειχθεί ότι όλα τα κόμματα έχουν τη φωλιά τους λερωμένη απέναντι στο θέμα αυτό. Άλλα γιατί όταν είχαν την εξουσία δεν έκαναν τίποτε, και αυτό που είναι σήμερα, άφησε το θέμα, όπως ακριβώς το βρήκε. Απλά κάποια από τα προηγούμενα, αποφάσισαν να προσφύγουν στο μεταμορφισμό.
Να ζητηθεί από τους κομματικούς εκπροσώπους να φέρουν μαζί τους αν έχουν κάποια πολιτικά γραπτά. Αν πάλι δεν έχουν, και εφόσον είναι κοινός τόπος ότι πρόκειται για μείζον εθνικό ζήτημα, αφού ζητήσουν μια ταπεινή συγνώμη από τους Έλληνες πολίτες, να συναινέσουν στη συνεδρίαση της ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων, έστω και τώρα, ώστε τα 12 μίλια να υπερψηφιστούν, πριν είναι αργά. Με τις προ της πολιτικής ιδέες, όσο και τη συμβολική πολιτική, να μπορέσουν να αντικαταστήσουν την υπαρκτή προπολιτική. Είτε είναι χθεσινή, είτε σημερινή.
* Ο Χρήστος Κηπουρός διετέλεσε Βουλευτής Έβρου (1993-2000).
