των Χρήστου Κηπουρού και Πασχάλη Χριστοδούλου
Με τις αλλεπάλληλες ενεργειακές εισβολές του θαλάσσιου Αττίλα, πότε στην Κυπριακή ΑΟΖ και πότε στη δυνητική Ελλαδική, διαπιστώνεται για άλλη μια φορά, ότι η Τουρκία βρίσκει και κάνει. Και κάποιες φορές βρίσκει και τι να κάνει. Και μπορεί η Ελλάδα στον ακήρυχτο αυτό πόλεμο της Ανατολικής Μεσογείου, να μην έχει ως τώρα θρηνήσει πεσόντες από τις ένοπλες δυνάμεις ή να μην έχει αγνοούμενους και πρόσφυγες, όπως στην περίπτωση της Κύπρου, όμως όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι δεν υπερίπταται μια διάχυτη πολιτική προδοσία, για την οποία υπόλογο είναι το ίδιο το Ελληνικό κράτος, μετά των πολιτικών θεσμών.
Αυτό γιατί μόνο σαν εγκληματική πράξη μπορεί να εκληφθεί η επί 25ετία αποφυγή της ψήφισης των 12 μιλίων. Το ίδιο και η αποφυγή ανακήρυξης ΑΟΖ. Τόσο ως θαλάσσια Ένωση με την Κύπρο, όσο και ως μονομερής ανακήρυξη, μέχρι τα μισά της απόστασης, μεταξύ του Νότιου Κρητικού Πελάγους και των αντικείμενων Λιβυκών ακτών, με την οριοθέτηση να γίνεται αργότερα.
Και γιατί αν ο μεταξύ έξι και δώδεκα μιλίων χώρος είναι εθνικό έδαφος, όπως σαφώς αναφέρεται στο δίκαιο της θάλασσας, τότε αποτελεί εγκληματική πράξη να αποδέχεται η χώρα, την εισβολή και παραμονή ενός επιβουλέα, εντός εθνικού χώρου. Γιατί θα έχουν πάει τότε τα “ούτε σπιθαμή γης” και “ουκ ελάττω παραδώσω” κλπ., στις καλένδες.
Αυτό διαπιστώσαμε και μεις, όταν θελήσαμε να δούμε τι γράφει σχετικά ένα σοβαρό λεξικό, για την προδοσία. Το οποίο τελικά σημειώνει: Προδοσία είναι η εγκληματική πράξη που διαπράττει κάποιος κατά της πατρίδας του. Και δεν μιλάμε για την εσχάτη, όπως κάνουν λόγο τα λεξικά. Απλά λέμε ότι η μη προώθηση ενιαίας ΑΟΖ Ελλάδας Κύπρου, είναι πολυετής αφού ενέχονται τόσο οι νυν και οι πρώην, όσο και οι προ των πρώην. Και από τη στιγμή που συνυπάρχουν, από τη μια, η εγκληματική πράξη, και από την άλλη, το άλλο όνομα της πατρίδας, που είναι το εθνικό έδαφος, δεν χρειάζεται περαιτέρω διευκρίνηση.
Έως τώρα, από τις ιστορικά κοντινές, ήταν γνωστή η προδοσία της Κύπρου. Μόνο που τα στοιχεία της έμειναν κλεισμένα στα ντουλάπια της Βουλής των Ελλήνων, στο γνωστό, πλην όμως ογκώδη, ομώνυμο φάκελο. Πέραν τούτου, ουδέν. Μόνο κάποιες νεκρολογίες, που και που, επετειακές.
Και παρά το γεγονός ότι χωρίς το δράμα της Κύπρου, δεν θα υπήρχε μεταπολίτευση στην Ελλάδα, η τελευταία, προχώρησε κατά καιρούς στις δήθεν αναλήψεις πρωτοβουλιών μορφών ειρήνης που όμως κάθε άλλο παρά ειρήνη προωθούσαν. Αν ήταν κάτι ήταν σαν να έλεγαν προς τους Τούρκους:
Ακόμη και νέα εισβολή να κάνατε ή και μια νέα Κύπρο, εμείς θα βρούμε τον τρόπο να το εκλογικεύσουμε.
Και αντί της Ποινικής Χάγης, που όφειλε να κινήσει τις διαδικασίες, με βάση τις αμέτρητες αφορμές του Τουρκικού κράτους, μετά των κατά καιρούς προκαθημένων του, περιορίστηκε, και μάλιστα δίκην αιτήματος σε πολυχρονεμένους, να επιζητά, αν δεν εκλιπαρεί, την Αστική Χάγη.
Και όταν ο από μηχανής θεός της Ελλάδας, έφερε το θέμα στα Ευρωπαϊκά φόρα, η Ελλάδα ούτε καν ένα βέτο, για την τιμή των όπλων, έθεσε. Αποτελούν όμως οι εγκληματικές αυτές πολιτικές, πράξεις, που μπορούν να θεωρηθούν ακόμη και ως προδοσία;
Μπορεί η προμήθεια δεκαοκτώ αεροσκαφών ραφάλ και τεσσάρων φρεγατών και η ολοκλήρωση κάποιων άλλων εξοπλιστικών προγραμμάτων, να είναι κάτι, όμως η αλήθεια και η ιστορία λένε ότι η Ελλάδα δεν μπορούσε να μην κάνει, όσα έκανε.
Το ζήτημα είναι το που βρίσκονταν η Τουρκία πριν από 25 χρόνια και που βρίσκεται σήμερα. Γιατί αν αυτή κέρδισε και η Ελλάδα έχασε, είναι μια ακόμη μορφή ήπιας μεν, προδοσίας δε.
Και ενώ το Φεβρουάριο του 1995 η Ελλάδα προέβη σε άρση του βέτο, προκειμένου να προχωρήσει η έναρξη της Τελωνειακής Ένωσης της Τουρκίας με την Ε. Ε., τον Ιούνιο του ίδιου έτους, η χώρα εισέπραξε το Τουρκικό ευχαριστώ: Την απειλή πολέμου, αν η Ελλάδα εφαρμόσει το δίκαιο της θάλασσας. Αυτό που η Τουρκία ήδη είχε προ πολλού εφαρμόσει τόσο στον Εύξεινο Πόντο, όσο και στα Νότια παράλια του Μικρασιατικού σώματος.
Τέλος, και με αφορμή την έλευση του 2021, εν μέσω της επετείου της παλιγγενεσίας, εάν από την πλευρά της Ελλάδας, μαζί με τα 12 μίλια και τις ανακηρύξεις των ΑΟΖ, καθώς και την εξ αυτών αποενοχοποίηση πλέον του Ελληνικού κράτους από την ως τώρα, χωρίς θύματα, προδοσία της Ανατολικής Μεσογείου, υπάρξει και κάτι άλλο, αυτό είναι το εξής: Η ξεκάθαρη, με κοινοποίηση στη διεθνή κοινότητα, προειδοποίηση προς την Τουρκία: Αν η τελευταία προβεί σε εκ προθέσεως παραβίαση των Ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, τότε “γαία, θάλασσα και αήρ, πυρί μειχθήτω”: Η περίπτωση για να επιτευχθεί η Τουρκική έξωση, αντί της Ελληνικής.
___________
{*} Ο πρώτος διετέλεσε Βουλευτής Έβρου {1993-2000}, ο δε δεύτερος, Δήμαρχος Σουφλίου {1994-1998},
