Ότι θέλει ο λαός…
Πιστή στο δόγμα ότι θέλει ο λαός και όχι ότι πρέπει να γίνει για το καλό του λαού, η δημοτική αρχή, προφανώς μη έχοντας πρόταση, άλλωστε δεν είχε ούτε εκλογικό πρόγραμμα, μας καλεί να διατυπώσουμε προτάσεις για καλλωπισμό (;) της πλατείας και του πάρκου, χωρίς να γνωρίζουμε αν έχει κάτι κατά, ούτε και τα πιθανά διαθέσιμα χρήματα. Αλλά ας είναι, μπαίνουμε σε αυτό το παίγνιο της «άμεσης δημοκρατίας», αν και ο Ποπολάρος έχει αναφερθεί διεξοδικά στα συγκεκριμένα θέματα, κυρίως, όπως λένε τα κανάλια, λόγω επιθυμίας ακροατών, αναγνωστών στην περίπτωση μας. Λοιπόν, όταν ολοκληρωθούν τέτοιου είδους μεγάλες παρεμβάσεις, δύσκολα να κάνεις μεγάλου εύρους διορθωτικές κινήσεις και προσθήκες. Αν όμως το πάρεις απόφαση, μπορεί και να πετύχει το εγχείρημα. Σε ότι αφορά στην πλατεία βουλγάρικου τύπου που αποκτήσαμε χωρίς να δούμε τον σχεδιαστή της ούτε μια φορά, προ ετών η διοίκηση Βαβατσικλή προχώρησε σε διορθώσεις με την προσθήκη του «καραβιού» στην τρύπα που προοριζόταν να έχει υπερμεγέθη τέντα και εκεί μέσα να ξεδιπλώνεται το θεατρικό ή άλλα καλλιτεχνικά ταλέντα των συμπολιτών μας, περιέφραξε παρτέρια και πλατάνια, εξαφάνισε τους ροζ κύβους όπου καθόμασταν και μας έπιανε η μέση και τοποθέτησε παγκάκια, ενώ έριξε τους υπερμεγέθεις τσιμεντένιους φανοστάτες στην μαρμάρινη λεωφόρο. Σήμερα, τι άλλο θα μπορούσε να γίνει; Να αλλάξει ο φωτισμός, με την τοποθέτηση προβολέων ψηλά στα κτίρια περιμετρικά της πλατείας και με κατάλληλη στόχευση το φως να λούζει τον χώρο. Οι υπάρχοντες φανοστάτες και κολώνες φωτισμού, προφανώς θα αποσυρθούν. Τα παιχνίδια που αντικατέστησαν το «καράβι» είναι λίγα και φτωχά, κάτι πιο εντυπωσιακό και πιο λειτουργικό, για την χαρά των παιδιών, είναι εφικτό. Επιπλέον, μπορούν να γίνουν φυτεύσεις ώστε να παραμένει το «πράσινο» και τους χειμωνιάτικους μήνες, ενώ ένα έλατο θα ήταν καλό να μπει ξανά, στη θέση αυτού που αφέθηκε να ξεραθεί, ώστε να έχουμε ξανά, ζωντανό χριστουγεννιάτικο δένδρο. Από εκεί και μετά, μπορεί η δημοτική αρχή να μεταφέρει σε άλλο χώρο το ΚΕΠ της πλατείας; Αν ναι, θα έχει κτίσμα και χώρο για πρόσθετες δραστηριότητες στην πλατεία. Τέλος, μια παλιά πρόταση, σε συνεργασία με εργαστήρια εκμαγείων, υπάρχουν σε μουσεία, να γίνουν αγάλματα επιφανών Θρακών, της αρχαιότητας ή και της νεότερης ιστορίας, όπως ο Σπάρτακος, ο Δημόκριτος και να τοποθετηθούν με κατάλληλο επεξηγηματικό κείμενο, κατά μήκος της μαρμάρινης λεωφόρου. Και πάμε στο πάρκο… Το ξεπατώσαμε, τα δένδρα του, το γεφυράκι του, το οποίο αυτούσιο θα μπορούσε να μεταφερθεί σε μια από τις πρασιές απέναντι από την Τσανάκλειο, ώστε να διασωθούν οι παιδικές μας αναμνήσεις, ενώ ο ζωολογικό κήπος είχε ξεπατωθεί πριν την θηριώδη ανάπλαση του πάρκου. Τα διαστημικά σιντριβάνια δεν φτούρησαν, ενώ η τάση που ήθελε όχι πολλές πλάκες έκανε πολλούς διαδρόμους του πάρκου αδιάβατους μετά από βροχή. Έτσι όπως είναι σήμερα το πάρκο, θα μπορούσε να γίνει ένας περιμετρικός διάδρομος για βάδισμα και τρέξιμο, για τους νεότερους, και σε κάποια σημεία να τοποθετηθούν όργανα γυμναστικής, ξέρει ο δήμαρχος, δουλειά του είναι. Έτσι θα έρχεται περισσότερος κόσμος στο πάρκο, όλον τον χρόνο. Για ζωολογικό κήπο, δύσκολα να τον αναστήσουμε, ωστόσο ο Ποπολάρος έχει πρόταση για να αποκτήσει η Κομοτηνή επισκεψιμότητα και από τους βόρειους γείτονες με την δημιουργία σύγχρονου ζωολογικού κήπου, στο κέντρο αγροτικών ερευνών, στην οδό Ξάνθης, μετά τις γραμμές, αξιοποιώντας και τα υπέροχα κτήρια και άλλα κτίσματα από την εποχή του Βενιζέλου. Πάντως στο πάρκο, ότι γίνει θα πρέπει να διευκολύνει την πρόσβαση και την παραμονή, με παράδειγμα το μπαράκι, το οποίο ζει δυστυχώς, μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες. Και κάτι τελευταίο, να επανέλθουμε στην ονομασία «πάρκο Κομοτηνής» και όχι στην νεόφερτη και άστοχη, «πάρκο-άλσος Αγίας Παρασκευής». Αυτά τα ολίγα, στην λογική του τι θα ήταν καλό για τον λαό και όχι στο τι θέλει ο λαός, καθότι αντιπροσωπευτική δημοκρατία έχουμε και όχι άμεση, οι δε διοικούντες να διοικούν με σχέδιο και όχι να ψαρεύουν λαϊκά. Σε κάθε περίπτωση, η δημοτική αρχή δείχνει να μην θέλει να αντιμετωπίσει το κύριο πρόβλημα της πόλης το κυκλοφοριακό. Η πρόταση παραμένει, σε συνεργασία με το ΔΠΘ, να μεταφερθούν κρατικές και αυτοδιοικητικές υπηρεσίες στα κτήρια της πρώην Νομικής, ώστε να αμβλυνθεί το κυκλοφοριακό και να αυξηθούν οι θέσεις στάθμευσης στο κέντρο. Και εκείνη η πιάτσα των ταξί απέναντι από την Εθνική… και οι ταξιτζήδες ακόμη κατανοούν το πρόβλημα που δημιουργεί στην ομαλή ροή της κυκλοφορίας.
Και Νόμπελ και Όσκαρ
Όποιος είχε την ιδέα για πανεπιστημιακή αστυνομία, με άλλη στολή αλλά χωρίς, προφανώς όπλο, που όμως θα μπορεί να κάνει συλλήψεις, αν υπήρχε Νόμπελ πολιτικής ανοησίας, θα το πήγαινε σίγουρα σπίτι του. Αν θέλει και το αντίστοιχο Όσκαρ, να προτείνει και πλουσιοπάροχη ασφάλεια ατυχήματος για όσους αναλάβουν υπηρεσία.
«Χρυσό ταρτάν» όπως «χρυσό ακόντιο»;
Αμάν, τι ιστορία μας έβγαλε δημοσιογραφικά η επαρχία της Αθήνας… Ότι δήθεν πολύ θα κοστίσει ο νέος στίβος στο Πανθρακικό… Τι πάει πολύ, τριάντα χρόνια το περιμέναμε, το καλό το πράγμα αργεί να γίνει. Να βγει ο αρμόδιος κυβερνητικός και να τον αποστομώσει τον αθηναίο που μας έβαλε την φωτιά. Τοπικά βγήκε κάποιος, αλλά δεν τα είπε τόσο καλά. Όχι τίποτα άλλο, είχαμε, κάποτε, «χρυσά ακόντια», μη μας βγει το όνομα και για «χρυσό ταρτάν»…
Θα έχει και σουβλάκι
Το Φθινόπωρο του 2018 είχε έρθει το «Ασημένιο Βέλος» και δοκιμαστικά κύλησε στην σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκη-Αθήνα. Τώρα ήρθε το «Λευκό Βέλος» για το ταξίδι «αστραπή» στην ίδια διαδρομή. Την πρώτη φορά, δεν είχε γίνει ηλεκτρική όλη η γραμμή. Οι Ιταλοί που πήραν την ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ακόμη δεν κατάλαβαν που έμπλεξαν. Πάντως, πριν μας έρθει το «Λευκό Βέλος», ανακατασκευάστηκε. Προφανώς, η καντίνα του, για να ψήνουν τα σουβλάκια. Από Λιανοκλάδι θα περνά, που χρόνος να κατέβεις να πάρεις σουβλάκι.