Ο ψυχρός πόλεμος αλά ελληνικά
Το ανέκδοτο του ψυχρού πολέμου ήταν, «δεν επιτρέπετε ατομικές ελευθερίες», έλεγαν οι αμερικάνοι στους σοβιετικούς, «ναι αλλά και εσείς καταπιέζετε τους μαύρους», απαντούσαν οι σοβιετικοί. Και οι δυο πλευρές, είχαν συμμάχους Τύπο και τηλεόραση-ράδιο, δημοσιογράφους, μυστικές υπηρεσίες, αλλά και άλλα προβεβλημένα πρόσωπα των κοινωνιών τους και το πολιτικό παιχνίδι συνεχιζόταν για χρόνια. Αν προσθέσουμε την τεχνολογική εξέλιξη με το ιντερνέτ και τα τρολς, έχουμε την εικόνα αντιπαράθεσης των κομμάτων εξουσίας στην Ελλάδα, σήμερα κυρίως, αλλά και προηγούμενες δεκαετίες. Αυτά, με αφορμή τον λιγδιάρη-Λιγνάδη, για τον οποίο το τι είναι θα το πει η δικαιοσύνη, αλλά το ζήτημα είναι πως αναρριχήθηκε τόσο ψηλά. Ε, σε αυτά τα θέματα, η ΝΔ έχει προβάδισμα, καθότι δεκαετίες στην εξουσία, τα έμαθε καλά τα πράγματα, ενώ ο Σύριζα, με ολίγον από ΠαΣοΚ σε στελέχη, αλλά κυρίως ΠαΣοΚ σε ψήφους, τι να προλάβει να μάθει σε 4-5 χρόνια, αν και προσπάθησε… Και βέβαια, όλα αυτά, στην πόλη-κράτος της επαρχίας των Αθηνών, τα χαρακτηριστικά της οποίας, για να είμαστε δίκαιοι, τα ζηλεύουν και όχι λίγοι στη ελληνική περιφέρεια. Να το πούμε ξανά, όποιος πέφτει (πάλι) από τα σύννεφα, αγνοεί την πραγματικότητα των τελευταίων δεκαετιών. Και όταν τα κόμματα εξουσίας ασχολούνται με την μικροπολιτική, τις ίντριγκες και τον σκοταδισμό, που να προλάβουν να ασχοληθούν με την πολιτική… Και να ήταν μόνο η πολιτική…, για την δικαιοσύνη τι να πούμε…, είναι τόσο ανεξάρτητη που αν δεν έδειχνε αυτοσυγκράτηση, θα είχε βάλει τον μισό πολιτικό κόσμο στην φυλακή. Έπειτα από αυτά, δεν είναι να απορεί κανείς γιατί η ΧΑ έφθασε στο 7%, και όχι από ομοϊδεάτες τους ψηφοφόρους, αλλά από κόσμο που πίστεψε, στην απόγνωση ή και στην άγνοια του, ότι οπαδοί του Χίτλερ θα έκαναν καλύτερη την κοινωνία. Και μη σας φαίνεται παράξενο που το πίστεψαν. Εδώ άλλοι, πολλοί περισσότεροι, πίστεψαν και συνεχίζουν να πιστεύουν, πως οι υπαίτιοι των 2-3 πτωχεύσεων, οικονομικών και πολιτισμικών, μπορούν να ανορθώσουν την κοινωνία. Όμως, κατά το «και εσείς καταπιέζετε τους μαύρους», να μην αδικήσουμε και αυτούς που πίστεψαν ότι η ελληνική καπιταλιστική Αριστερά, θα χόρευε στο ταψί την Μέρκελ. Πάντως, γατάκια μπροστά στους τωρινούς «άριστους». Και να καταλήξουμε πως στον ψυχρό πόλεμο αλά ελληνικά, δεν υπάρχουν χαμένοι και κερδισμένοι. Οι πρωταγωνιστές γνωρίζουν πως δεν παίρνουν μέρος σε αγώνα ταχύτητας, αλλά σε μαραθώνιο χωρίς τέλος, άθλημα στο οποίο το σημαντικό είναι να συνεχίσεις να συμμετέχεις.
Φεστιβάλ θεάτρου σε …φυλακές
Εκεί που φθάσαμε, να κάνει ρελάνς ο πρωθυπουργός και η υπουργίνα του πολιτισμού, αν είναι ακόμη στη θέση της, και για την σωτηρία του θεάτρου, λες και το θέατρο βάλλεται, να δημιουργήσουν αστυνομικό σώμα για τα θέατρα και αργότερα, φεστιβάλ θεάτρου σε φυλακές, ανά την χώρα, με τροφίμους ηθοποιούς-σκηνοθέτες. Και να επαναλάβουμε, ότι ο πιο καθαρός χώρος παραμένει ο δημοσιογραφικός. Τίποτα δεν ακούγεται, όλοι με την αξία τους και όχι με ξένες …πλάτες. Μη γελάτε…
Τώρα πέρασε η ώρα…
Στις 24 Ιουλίου συγκροτήθηκε η Διακομματική Κοινοβουλευτική Επιτροπή για την ανάπτυξη της Θράκης, η οποία έλαβε προθεσμία έξι μηνών για να υποβάλει την έκθεσή της. Αν και η προθεσμία παρήλθε, πρόταση δεν είδαμε και δεν βλέπουμε κάτι να κινείται. Η Επιτροπή ήταν μάλλον πυροτέχνημα, διακομματικό, λες και βουλευτές θα προτείνουν κρατικό καπιταλισμό, χωρίς χρήματα, χωρίς ορισμένο χρηματοδοτικό πλαίσιο, χωρίς να πουν τι πήγε στραβά στην προηγούμενη προσπάθεια που κατέληξε σε ΒΙΠΕ βιομηχανικά ερείπια και πλουτισμό επενδυτών χωρίς επενδύσεις. Άντε να περιμένουμε λίγο ακόμη, υπενθυμίζοντας παλαιότερη πρόταση του Ποπολάρου, να επιχειρήσει ένα και μόνο πράγμα η Επιτροπή, την δημιουργία 1000 σταθερών θέσεων εργασίας στην παραγωγή, για καθένα από τους τρεις νομούς.
Με τους χείμαρρους μετά από νεροποντή;
Εντάξει, καλή η ανάπλαση της πλατείας στο Ροδίτη, αλλά δεν ήταν το πρόβλημα. Το κύριο πρόβλημα του οικισμού είναι οι χείμαρροι που ξεχύνονται στους δρόμους του μετά από κάθε νεροποντή. Ναι, δύσκολο έργο και προφανώς πολυδάπανο, αλλά μάλλον πιο πάνω από την ανάπλαση της πλατείας στο επίπεδο της ποιότητας ζωής. Όπως ήταν για τον οικισμό και το δίκτυο σύνδεσης με τον βιολογικό καθαρισμό. Έργο που δεν το βλέπεις, αλλά το ζεις καθημερινά. Καλύτερα ένα τέτοιο έργο, παρά τα έργα βιτρίνας.
Θα «σέρνεται» και «διαστημικά»;
Το ότι τις «διαστημικές» ταχύτητες ιντερνέτ του Elon Musk, θα έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν όσοι Έλληνες το επιθυμούν, θα μπορούσε να είναι το ανέκδοτο της χρονιάς. Κακόγουστο ανέκδοτο, καθώς η 24αρα σύνδεση στις περισσότερες των περιπτώσεων φθάνει τα 2-3 mbps, η 50 τα 30-40 και η 100 «σέρνεται» και απλώς σου κάνουν έκπτωση αν δεν πιάσει την επιθυμητή ταχύτητα. Επιπλέον, έχουμε από τα ακριβότερα ιντερνέτ-υπηρεσίες κινητής στην Ευρώπη.
Βγαίνεις ή μένεις «ασφαλής» στη σπηλιά;
Και με αφορμή όλα όσα συμβαίνουν στη χώρα μας και που όλοι πέφτουμε (πάλι) από τα σύννεφα, δεν χρειάζεται να το ψάξουμε πολύ. Αρκεί να πάμε μερικές χιλιάδες χρόνια πίσω. Τότε που ο Πλάτωνας τα έλεγε μεταφορικά και παραστατικά για το «σπήλαιο» του, το οποίο βρίσκει εφαρμογή ιδίως σήμερα. Λοιπόν, έλεγε, πως «οι άνθρωποι κάθονται μέσα σε μια σκοτεινή σπηλιά, παρακολουθώντας σκιές που πέφτουν στο τοίχωμά της και νομίζοντας ότι βλέπουν την πραγματικότητα. Αν πάρετε έναν από αυτούς τους ανθρώπους και τον βγάλετε έξω, στο φως της μέρας, το φως θα τον τυφλώσει προσωρινά και δεν θα βλέπει τίποτα. Στη συνέχεια όμως θα κοιτάξει γύρω του, θα δει τον πραγματικό κόσμο, και μάλιστα θα δει και την πηγή του φωτός: τον Ήλιο. Αν όμως ο άνθρωπος αυτός γυρίσει πίσω στη σπηλιά και προσπαθήσει να εξηγήσει την αλήθεια στους κατοίκους της, όχι μόνο θα γελάσουν μαζί αλλά και θα τον σκοτώσουν». Καλό τριώδιο να έχουμε, άλλωστε είναι και οι μέρες που ταιριάζει να κυκλοφορούμε με μάσκες. Από μέσα αυτή για τον κορώνα και από έξω την αποκριάτικη.