Ο νέος κορωνοϊός μπορεί να μολύνει έναν άνθρωπο σε έναν κλειστό χώρο είτε βρίσκεται σε απόσταση δύο είτε είκοσι μέτρων από έναν ασθενή, ακόμα κι αν φορά μάσκα, υποστηρίζουν επιστήμονες από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ).
Σε νέα έρευνα που πραγματοποίησαν κατέληξαν στο συμπέρασμα πως δεν είναι η απόσταση αυτή που μπορεί να μας σώσει από τον φονικό ιό. Και αυτό διότι ο αέρας που εκπνέει ένας μολυσμένος άνθρωπος είναι αερομεταφερόμενος. Επομένως μπορεί να φτάσει σε οποιαδήποτε απόσταση μέσα σε έναν κλειστό χώρο.
Τη νέα έρευνα πραγματοποίησαν ο Dr. Martin Z. Bazant, καθηγητής Χημικής Μηχανικής & Εφηρμοσμένων Μαθηματικών και ο Dr. John W.M. Bush, καθηγητής Εφηρμοσμένων Μαθηματικών. Οι δύο επιστήμονες ανέπτυξαν μία μέθοδο υπολογισμού του κινδύνου μόλυνσης από το νέο κορωνοϊό στους κλειστούς χώρους. Η μέθοδος αυτή λαμβάνει υπ’ όψιν όλους τους πιθανούς παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τον κίνδυνο μετάδοσης, όπως:
- Η διάρκεια της παραμονής στον κλειστό χώρο
- Η κυκλοφορία και η διήθηση (φιλτράρισμα) του αέρα
- Ο εμβολιασμός
- Το στέλεχος του κορωνοϊού που φέρει ένας μολυσμένος άνθρωπος
- Τη χρήση μάσκας
- Την αναπνευστική δραστηριότητα σε πολλές συνθήκες (π.χ. αναπνοή, κατανάλωση φαγητού, ομιλία, τραγούδι)
Με βάση αυτή τη μέθοδο κατέληξαν στο συμπέρασμα πως η απόσταση των 2 μέτρων δεν έχει κάτι ιδιαίτερο να προσφέρει στους κλειστούς χώρους, ιδίως όταν οι παρευρισκόμενοι φορούν μάσκα.
Η σημασία του χρόνου
«Πραγματικά η σύσταση αυτή δεν έχει φυσική βάση», δήλωσε ο Dr. Bazant. «Ο κορωνοϊός δεν μεταδίδεται οριζόντια ανάμεσα στους ανθρώπους που φορούν μάσκα. Ο αέρας που εκπνέουν αυτοί οι άνθρωποι τείνει να κινείται προς τα πάνω και ύστερα καταλήγει οπουδήποτε μέσα σε έναν κλειστό χώρο. Αυτό λοιπόν που έχει σημασία είναι τι υπάρχει στον μέσο χώρο που μας περιβάλλει. Όχι σε τι απόσταση βρισκόμαστε από έναν πάσχοντα από τη λοίμωξη που προκαλεί ο κορωνοϊός».
Η κρίσιμη σημασίας παράμετρος που δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν οι ισχύουσες συστάσεις, είναι ο χρόνος, πρόσθεσε. «Όσο περισσότερο παραμένει κάποιος σε κλειστό χώρο με έναν ασθενή, τόσο πιθανότερο είναι να κολλήσει», είπε.
Ο Dr. Bazant υποστηρίζει ότι εξ αρχής ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και οι άλλες υγειονομικές Αρχές έκαναν ένα ουσιώδες σφάλμα. Βάσισαν τις συστάσεις τους στην οριζόντια μετάδοση των ιών όταν ένα άτομο βήχει ή φταρνίζεται.
«Οι μελέτες για την μετάδοση αυτή αφορούσαν τα μεγάλα αναπνευστικά σταγονίδια. Αυτά όντως καθιζάνουν γύρω από το άτομο που βήχει ή φταρνίζεται», είπε. «Ωστόσο το ίδιο άτομο εκπέμπει και άλλα σταγονίδια, που μπορεί να εξαπλωθούν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο εύρος».
Ψευδής αίσθηση ασφαλείας
Ο Dr. Bazant τόνισε ότι ο κανόνας των 2 μέτρων παρέχει ψευδή αίσθηση ασφαλείας. «Δεν παρέχει κάτι ιδιαίτερο όταν μιλάμε για τους κλειστούς χώρους», τόνισε. «Είτε βρίσκεσαι σε απόσταση 2 είτε 20 μέτρων από άλλα άτομα, δεν αλλάζει κάτι. Όσοι βρίσκονται μέσα σε αυτό το εύρος διατρέχουν σχεδόν τον ίδιο κίνδυνο να τους μολύνει ο κορωνοϊός».
Ο Dr. Bazant αμφισβητεί και τις συστάσεις για περιορισμό μόνο του αριθμού των ανθρώπων στους εσωτερικούς χώρους. «Και εδώ, ο κρίσιμος παράγοντας είναι ο χρόνος», είπε. «Αν μαζευτούν 20 άνθρωποι σε έναν κλειστό χώρο για 1 λεπτό, πιθανώς δεν θα πάθουν τίποτα. Αν όμως μείνουν για μερικές ώρες, υπάρχει θέμα».
Ποια θα ήταν η λύση; Τα ανοιχτά παράθυρα και η τοποθέτηση ανεμιστήρων που θα διατηρούν εν κινήσει τον αέρα, είπε. Τα μέτρα αυτά θα ήταν εξίσου (αν όχι πιο) αποτελεσματικά με την επένδυση μεγάλων ποσών σε νέα συστήματα διηθήσεως (φιλτραρίσματος) του αέρα.
Η νέα έρευνα δημοσιεύεται στην αμερικανική επιστημονική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Science.
iatropedia.gr
