Καθώς το Perseverance της NASA αρχίζει τις έρευνες για αρχαία ζωή στην επιφάνεια του Άρη, μια νέα έρευνα υποδεικνύει πως το υπέδαφος του Κόκκινου Πλανήτη ίσως να είναι ένα καλό μέρος για αναζήτηση σύγχρονης ζωής.
Στο πλαίσιο της έρευνας αυτής, που δημοσιεύτηκε στο Astrobiology, εξετάστηκε η χημική σύνθεση των αρειανών μετεωριτών- βράχων που εκτοξεύτηκαν από την επιφάνεια του Άρη και εν τέλει κατέληξαν στη Γη. Η ανάλυση έδειξε πως αυτοί οι βράχοι, αν είναι σε συνεχή επαφή με νερό, μπορούν να παράγουν τη χημική ενέργεια που απαιτείται για την υποστήριξη μικροβιακών κοινοτήτων παρομοίων με αυτές που επιβιώνουν στα βάθη της Γης. Επειδή αυτοί οι μετεωρίτες μπορούν να είναι αντιπροσωπευτικοί μεγάλων τμημάτων του φλοιού του Άρη, τα ευρήματα υποδεικνύουν ότι μεγάλο μέρος του υπεδάφους του Άρη θα μπορούσε να φιλοξενήσει ζωή.
«Το μεγάλο συμπέρασμα εδώ για την επιστήμη εξερεύνησης του υπεδάφους ειναι πως όπου έχεις υπόγεια ύδατα στον Άρη, υπάρχει μια καλή πιθανότητα να έχεις αρκετή χημική ενέργεια για να υποστηρίξεις υπόγεια μικροβιακή ζωή» είπε ο Τζέσι Τάρνας, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο JPL της NASA που ηγήθηκε της έρευνας ενώ ολοκλήρωνε το Ph.D του στο Brown University. «Δεν ξέρουμε εάν η ζωή άρχισε ποτέ κάτω από την επιφάνεια του Άρη, μα αν το έκανε, θεωρούμε ότι θα υπήρχε εκεί επαρκής ενέργεια για να την υποστηρίξει μέχρι σήμερα».
Τις τελευταίες δεκαετίες επιστήμονες έχουν ανακαλύψει ότι τα βάθη της Γης φιλοξενούν ένα γιγαντιαίο οικοσύστημα, που υπάρχει σε μεγάλο βαθμό χωριστά από τον άνω κόσμο. Χωρίς ηλιακό φως, αυτά τα πλάσματα επιβιώνουν χρησιμοποιώντας τα υποπροϊόντα χημικών αντιδράσεων που παράγονται όταν οι βράχοι έρχονται σε επαφή με το νερό.
Μια από αυτές τις αντιδράσεις είναι η ραδιόλυση, που λαμβάνει χώρα όταν ραδιενεργά στοιχεία σε βράχους αντιδρούν με παγιδευμένο νερό. Η αντίδραση διασπά μόρια νερού στα εξ ων συνετέθησαν, υδρογόνο και οξυγόνο. Το απελευθερωμένο υδρογόνο διαλύεται στο εναπομείναν υπόγειο νερό, ενώ ορυκτά όπως ο πυρίτης απορροφούν ελεύθερο οξυγόνο για να σχηματίσουν θειϊκά ορυκτά. Τα μικρόβια μπορούν να χρησιμοποιήσουν το υδρογόνο ως καύσιμο και το οξυγόνο για να το κάψουν. Σε κάποια μέρη, όπως το Kidd Creek Mine στον Καναδά, τέτοια μικρόβια έχουν βρεθεί να ζουν σε βάθος άνω του ενός μιλιόυ, σε ύδατα που δεν έχουν δει το φως της ημέρας για πάνω από ένα δισ. χρόνια.
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης οι ερευνητές αναζήτησαν τα συστατικά της ραδιόλυσης σε δεδομένα από το Curiosity της NASA και άλλα σκάφη, καθώς και σε δεδομένα από αρειανούς μετεωρίτες. Όπως διαπιστώθηκε, όλα τα συστατικά αυτά είναι παρόντα σε επαρκείς ποσότητες για την υποστήριξη οικοσυστημάτων σαν της Γης.
Όπως εκτιμούν οι επιστήμονες, αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη δημιουργία ενός εξερευνητικού προγράμματος για την αναζήτηση ιχνών σύγχρονης ζωής στο υπέδαφος του Άρη.
naftemporiki.gr
