Πρὸς τὸν
Ἱερόν Κλῆρον καὶ τὸν εὐσεβῆ Λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
«Τὸν Σταυρόν σου προσκυνῶ Χριστὲ ὁ Θεός, καὶ τὴν ταφήν σου δοξάζω ἀθάνατε, καὶ τὴν ἀνάστασίν σου ἑορτάζων κραυγάζω σοι, Ἀνέστη ὁ Κύριος» (Ἅγ. Ρωμανὸς ὁ Μελωδός)
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μὲ τὸν θάνατο καὶ τὴν ταφὴ τοῦ Κυρίου μας προσφέρεται ἡ ἀληθινὴ καὶ αἰώνια ζωή. «Ἡ ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ μοναδικὴ νίκη ποὺ κάνει ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα νά χαίρεται, ἀπὸ τὸν πρωτόπλαστο ὡς τὸν τελευταῖο ἄνθρωπό που ζεῖ στήν γῆ» (Ἅγ. Νικόλαος Ἀχρίδος).
Γι΄ αὐτὸ σήμερα «θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, ᾄδου τὴν καθαίρεσιν». Χάθηκε ὁ θάνατος! Σήμερα εἶναι «ἡ ἀπαρχὴ ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου». Αὐτὸ εἶναι ἕνα μυστήριο, ἕνα πέρασμα καὶ ὅπως λέγει ὁ π. Ἀλέξανδρος Σμέμαν: «εἶναι ἡ μεταμόρφωση τοῦ παλαιοῦ σὲ καινούργιο».
«Μέχρι τὴν Ἀνάστασή Του ὁ Κύριος, δίδασκε γιά τὴν αἰώνια ζωή, ἀλλὰ μὲ τήν Ἀνάστασή Του, ἔδειξε ὅτι ὁ Ἴδιος εἶναι ἡ ὄντως αἰώνια ζωή…».
Χωρὶς τὴν ἀνάσταση δέν ὑπάρχει οὔτε στόν οὐρανό, οὔτε κάτω ἀπὸ τὸν οὐρανὸ τίποτα πιὸ παράλογο ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτό, οὔτε μεγαλύτερη ἀπελπισία ἀπὸ τὴν ζωὴ αὐτή, δίχως ἀθανασία. Σ’ ὅλους τοὺς κόσμους δέν ὑπάρχει περισσότερο δυστυχισμένη ὓπαρξη ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, ποὺ δέν πιστεύει στήν ἀνάσταση τῶν νεκρῶν.
Γι΄ αὐτὸ, γιά τὴν ἀνθρώπινη ὓπαρξη, ὁ Ἀναστημένος Κύριος εἶναι τὰ «πάντα ἐν πᾶσιν» σ’ ὅλους τοὺς κόσμους: ὃ,τι τὸ Ὡραῖο, τὸ Καλό, τὸ Ἀληθινό, τὸ Προσφιλὲς, τὸ Χαρμόσυνο, τὸ Θεῖο, τὸ Σοφό, τὸ Αἰώνιο.
«Αὐτὸς εἶναι ὅλη ἡ Ἀγάπη μας, ὅλη ἡ Ἀλήθεια μας, ὅλη ἡ Χαρὰ μας, ὅλο τὸ Ἀγαθὸ μας, ὅλη ἡ Ζωὴ μας, ἡ Αἰώνια Ζωὴ σὲ ὃλες τὶς αἰωνιότητες καὶ ἀπεραντοσύνες», μᾶς λέγει πολὺ χαρακτηριστικὰ ὁ Ἅγιος Ἰουστῖνος Πόποβιτς.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι τὸ πρωταρχικὸ καὶ οὐσιαστικὸ γεγονὸς τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τῆς πίστεώς μας καὶ ὅπως λέγει ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος: «Πὼς μπορεῖ κανείς, ὅταν σ΄ αὐτὴ τή ζωή δέν ξέρει τίποτα γιά τὴν Ἀνάσταση, νά περιμένει νά τὴν ἀνακαλύψει καὶ νά τὴν ἀπολαύσει μετὰ τὸν θάνατό του;»
Διὰ τοῦτο ἡ ἐμπειρία τῆς Ἀνάστασης καὶ τῆς αἰωνίας ζωῆς, ξεκινάει ἀπὸ τὰ παρόντα καὶ εἴμαστε ἅπαντες, ζῶντες καὶ κεκοιμημένοι, σὲ Κοινωνία μετὰ τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου.
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας, εἶναι ἡ ἀπάντηση σ΄ ὅλους τοὺς πειρασμούς, τὶς θλίψεις καὶ τὶς δοκιμασίες τοῦ παρόντος κόσμου. Εἶναι ἡ ἐλπίδα, ἡ δύναμη, καὶ ἡ μοναδική διέξοδος στὶς δυσκολίες καὶ τὰ ποικίλα ἀδιέξοδά μας. Μὲ πίστη στὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ὅλα τὰ σκοτάδια θὰ ἐξαφανιστοῦν, διότι «νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός». Ἡ ζωή μας θὰ μεταμορφωθεῖ σὲ ἕνα αἰώνιο Πάσχα, θὰ ἀνθίσει καὶ πάλι τὸ χαμόγελο, ἡ χαρά καὶ ἡ ὀμορφιά στὴν ζωή μας. Θὰ γίνει ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου ἡ κοινή μας Ἀνάσταση!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !
Διάπυρος πρὸς τὸν Ἀναστάντα Κύριον εὐχέτης\
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
Π Α Ν Τ Ε Λ Ε Η Μ Ω Ν
