Στην Επιτροπή Θεσμών του Κοινοβουλίου ο Βουλευτής Ροδόπης Ευριπιδης Στυλιανίδης ως εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας αξιολόγησε την ετήσια έκθεση της Ανεξάρτητης Αρχής της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομίων (ΕΕΤΤ) επισημαίνοντας την πρόοδο που έχει συντελεστεί αλλά και παραλείψεις ή καθυστερήσεις. Συγκεκριμένα η τοποθέτηση που σαφώς αποκτά συνταγματικό αλλά και κοινωνικό περιεχόμενο έχει ως εξής:
«Πρώτα από όλα, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω και να ευχαριστήσω και τον Πρόεδρο της Αρχής για τη δουλειά που μας έστειλε να μελετήσουμε.
Είναι βέβαιο ότι η τεχνολογία και η επιστήμη τρέχουν γρηγορότερα από τον νομοθέτη. Πολύ δε περισσότερο από τον συνταγματικό νομοθέτη, πολλές φορές αιφνιδιάζοντας ακόμα και τη Βουλή η οποία δεν μπορεί να παρακολουθήσει αυτούς τους ρυθμούς. Γι’ αυτό και ο συνταγματικός νομοθέτης οφείλει πάνω στα ζητήματα αυτά να τοποθετείται ανοιχτά και γενικά με τρόπο όμως που να προστατεύει υπάρχοντα δικαιώματα ή να επισημαίνει νεότευκτα δικαιώματα.
Ένα τέτοιο νεότευκτο δικαίωμα επισημάνθηκε κατά την αναθεώρηση του 2001 και είναι το δικαίωμα στην πρόσβαση στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Τότε, λοιπόν, αποφασίσαμε να θεσπίσουμε αυτό το δικαίωμα στο άρθρο 5α του Συντάγματος, επισημαίνοντας στην παράγραφο 2 ότι καθένας έχει δικαίωμα συμμετοχής στην Κοινωνία της Πληροφορίας. Η διευκόλυνση της πρόσβασης στις πληροφορίες που διακινούνται ηλεκτρονικά, καθώς και της παραγωγής, ανταλλαγής και διάδοσής τους αποτελεί υποχρέωση του κράτους, τηρουμένων πάντοτε των εγγυήσεων των άρθρων 9, 9α και 19.
Εδώ, λοιπόν, έχουμε θέσπιση όχι μόνο δικαιώματος αλλά και υποχρεώσεως του κράτους, μια υποχρέωση την οποία στην πράξη εκλήθη να την υπηρετήσει αυτή η Ανεξάρτητη Αρχή, μαζί με την Εκτελεστική και τη Νομοθετική Εξουσία.
Τι σημαίνει λοιπόν ισότητα στην πρόσβαση; Σημαίνει τέσσερα αγαθά. Πρώτον, η δυνατότητα ενός Έλληνα πολίτη, μικρού ή μεγάλου, να διαθέτει ηλεκτρονικό υπολογιστή. Δεν είναι αυτονόητη. Το ζήσαμε τώρα στην πανδημία, που μία πολυμελής οικογένεια όφειλε την ίδια ώρα να διαθέτει έναν υπολογιστή για κάθε της παιδί, προκειμένου να μπορεί να εφαρμοστεί η τηλεκπαίδευση που ήταν κάτι καινούργιο. Επομένως, δεν είναι αυτονόητο ότι κάθε Έλληνας πολίτης διαθέτει ηλεκτρονικό υπολογιστή.
Δεύτερον, η προσβασιμότητα στο διαδίκτυο είτε μέσω κινητής είτε μέσω σταθερής διασύνδεσης.
Τρίτον, το κόστος χρήσης του διαδικτύου το οποίο δεν πρέπει να είναι απαγορευτικό για τους πολίτες, διότι τους στερεί την απόλαυση του συγκεκριμένου δικαιώματος.
Και τέταρτον, η κατάρτιση των πολιτών, διότι το φαινόμενο του ψηφιακού αναλφαβητισμού συνδέεται και με τη διαδοχή των γενεών. Μία παλαιότερη γενιά ή μια γενιά που βρίσκεται στη μετάβαση, όπως είναι η δική μας, δεν έχει την ευχέρεια και τη γνώση που έχει η νεότερη γενιά, που μεγαλώνει διδασκόμενη τη χρήση των υπολογιστών, του διαδικτύου και όλων των άλλων εφαρμογών.
Αυτές οι τέσσερις στοχεύσεις, κατά τη γνώμη μου, αποτελούν υποχρέωση, εκτός της πολιτείας, και της Ανεξάρτητης Αρχής. Για να δούμε, λοιπόν, τώρα αν η Έκθεση του 20΄που μας παρουσιάσατε επιδιώκει και επιτυγχάνει κάποιους από αυτούς τους στόχους, για να μπορέσουμε να επισημάνουμε και τα κενά που πρέπει να αναπληρωθούν.
Όσον αφορά το κόστος του υπολογιστή, δεν ξέρω αν μπορείτε να εμπλακείτε. Αλλά αυτό το οποίο θα ήθελα να επαναφέρω, κ. Πρόεδρε, και νομίζω ότι η Επιτροπή μας πρέπει να το μεταφέρει στο Υπουργείο Παιδείας, είναι να επαναληφθεί με ευρωπαϊκούς πόρους από το Ταμείο Ανάπτυξης το Πρόγραμμα που κάποτε είχα την ευχέρεια σαν Υπουργός Παιδείας να υλοποιήσω, το «Laptop per Child», δηλαδή ένας υπολογιστής ανά παιδί, για να δώσουμε τη δυνατότητα στην 3η Γυμνασίου, σε κάθε παιδί, να δίδεται δωρεάν ένας υπολογιστής, προκειμένου να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της ανέχειας που μπορεί να έχουν κάποιες οικογένειες και να μην ταυτίζεται αυτή η ανέχεια με την έλλειψη απόλαυσης του δικαιώματος της εκπαίδευσης, της τηλεργασίας, της τηλεϊατρικής της ενημέρωσης κ.λπ.
Ένας υπολογιστής, λοιπόν, ανά παιδί. Πρέπει εμείς να προτείνουμε ως Επιτροπή στο Υπουργείο Παιδείας να ξαναμελετήσει την επανέναρξη αυτού του Προγράμματος που είχαμε ξεκινήσει και υλοποιήσαμε το 2008-2009. Σε αυτό θα θέλαμε και την αρωγή της Αρχής σας, έστω και με τη μορφή σύστασης προς το Υπουργείο Παιδείας να λάβει μέτρα για μια τέτοια πολιτική.
Δεύτερο σημείο στην προσβασιμότητα, που είναι κατ’ εξοχήν το δικό σας πεδίο. Εδώ έχουμε και την κινητή και τη σταθερή. Επισημαίνω ότι όσον αφορά την κινητή, από αυτά που μας έχετε καταθέσει στην Έκθεση και από αυτά που έχει ήδη πει και ο Υπουργός κατά την προηγούμενη συνεδρίαση, εμφανίζεται μια σημαντική βελτίωση. Στην κινητή τηλεφωνία φαίνεται ότι η Ελλάδα που ήταν παγίως στην 100η θέση παγκοσμίως, έχει περιέλθει τα τελευταία χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, στην 25η θέση. Μας εξηγείται μέσα στην Έκθεση επίσης τα σημαντικά και πρωτοπόρα βήματα που έχουν γίνει στην εφαρμογή του 5G ή στη βελτίωση του 4G όπου παραμένει. Βλέπω, αντιθέτως, μία υστέρηση στην ταχύτητα όσον αφορά τη σταθερή σύνδεση.
