Π ρ ό ς
Τόν Ἱερόν Κλῆρον καί τόν εὐσεβῆ Λαόν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.
25η Μαρτίου Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Γιὰ ὅλους ἐμᾶς τοὺς Ἕλληνες Ὁρθοδόξους ἡ ἡμέρα αὐτὴ ἔχει διπλή σημασία. Ἀπό τὴ μία ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, ἑορτάζει λαμπρῶς τὴν μεγάλη Θεομητορική Ἑορτή τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία σημαίνει τὴν ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἀπό τὸν ζυγό της. Ἀπό τὴν ἄλλη, τὸ Γένος τῶν Ἑλλήνων ἑορτάζει τήν ἔναρξη τῆς Μεγάλης Ἐθνικῆς Παλλιγενεσίας τοῦ 1821, τῆς ἀπελευθερώσεως, δηλαδή, τῆς Ἑλλάδος ἀπό τὸν τυρανικό ὀθωμανικό ζυγό, ὕστερα ἀπό τετρακόσια χρόνια – πεντακόσια γιὰ ἐμᾶς τοὺς Θρᾶκες – μαρτυρικῆς σκλαβιᾶς.
«Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό κεφάλαιον καί τοῦ ἀπ’ αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις».
Μὲ τὸν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου λαμβάνει σάρκα καὶ ὀστά τὸ Μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας, τὸ σχέδιο, δηλαδή, τῆς ἀνυπερβλήτου ἀγάπης τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ Παναγία, ἡ «ἱερωτάτη περιστερά, ἀκεραία καὶ ἄκακος ψυχή καὶ τῷ Θεῷ καθιερωμένην πνεύματι» σύμφωνα μὲ τὸν ἅγιο Ἰωάννη τὸν Δαμασκηνό, γίνεται «κλίμαξ ἐπουράνιος δι’ ἧς κατέβει ὁ Θεός, γέφυρα μετάγουσα τοὺς ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν». Γίνεται ἡ κλίμακα τῆς ἐνανθρωπίσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου Θεοῦ καὶ τῆς θεώσεως τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ συγκατάθεση τῆς Παναγίας μας, ἡ ὁποία ἐκείνη τὴ στιγμή ἀντιπροσώπευε ὁλόκληρο τὸ ἀνθρώπινο γένος, στὸ ἄγγελμα τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ ἀποτελεῖ τὴν ἀρχή τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου.
Γιὰ τὴν ἐθνική σημασία τῆς ἡμέρας, ἡ 25η Μαρτίου σημαίνει τὴν ἔναρξη ἑνός ἀνίσου, πλήν ὅμως δικαίου ἀγῶνα αἵματος καί πνεύματος, ἐνάντια στήν Ὀθωμανική τυραννία. Τό 1821, σύνολος ὁ Ὀρθόδοξος Ἑλληνισμός ἀπό τίς Παραδουνάβιες Ἡγεμονίες ἕως τήν Κρήτη καὶ ἀπό τήν Ἤπειρο ἕως τήν Θράκη σήκωσε τὸ λάβαρο τῆς ἐπαναστάσεως καὶ ξεκίνησε τὸν ἀγῶνα «γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστην τὴν Ἁγίαν καὶ τῆς Πατρίδος τὴν ἐλευθερίαν».
Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ὑπῆρξε γεγονός μεγίστης σημασίας, ὄχι μόνο γιά ἐμᾶς τούς Ἕλληνες, ἀλλά καί γιά ὁλόκληρη τήν Εὐρωπαϊκή Ἤπειρο, καθώς ἕναν περίπου αἰῶνα μετά διαλύθηκαν καί κατέρρευσαν ἀπό τίς λαϊκές Ἐπαναστάσεις, ὅλες οἱ Αὐτοκρατορίες στήν Εὐρώπη.
Μία χούφτα ἀνθρώπων, χωρίς ὀργανωμένο στρατό καὶ μὲ λιγοστό ὁπλισμό, ἄντλησε δύναμη καί θάρρος ἀπό τήν βαθιά καὶ ζωντανή πίστη στόν Χριστό καί ξεκίνησε τὸν ἀγῶνα γιὰ νὰ διατηρήσει ζωντανή τὴν Ἑλληνική γλώσσα καὶ Παιδεία, τὴν Ἑλληνική αὐτοσυνειδησία, τὴν θρησκευτική καὶ πολιτιστική παράδοση τοῦ Ἑλληνισμοῦ, τὴν Ὀρθόδοξη πίστη.
Σ’ αὐτόν τὸν ἀνυπέρβλητο ἀγῶνα ἡ Ἐκκλησία διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο. Ὑπῆρξε ἡ μόνη ὀργανωμένη ὀντότητα τοῦ σκλαβωμένου ἑλληνισμοῦ κατά τὴν διάρκεια τῆς Τουρκοκρατίας καὶ ἔγινε μπροστάρισσα καὶ ὁδηγός, ἀφοῦ ἀνέλαβε τὸ βαρύ φορτίο νὰ προστατέψει τὸ Γένος ἀπό τοὺς ὀργανωμένους ἐξισλαμισμούς.
Ἡ Ἐκκλησία δέν ἐνέπνευσε μόνο τήν Ἐπανάσταση, ἀλλά τήν τροφοδότησε καί τή στήριξε. Ἀξίζει νά σημειωθεῖ, ὅτι στό βωμό τοῦ μαρτυρίου προσφέρθηκαν ὡς μάρτυρες 11 Πατριάρχες, 100 Ἱεράρχες, 6.000 κληρικοί καί πλῆθος λαϊκῶν πιστῶν. Ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας καυχᾶται ἐν Κυρίῳ γιὰ τὸ ἄξιο τέκνο αὐτῆς, τὸν ἐθνομάρτυρα μακαριστό Μητροπολίτη Μαρωνείας Κωνστάντιο, ὁ ὁποῖος ἀφιέρωσε τὴν ζωή του στὴν ἀπελευθέρωση τῶν Ἑλλήνων καὶ πρωτοστάτησε στὴ μάχη τῆς Ρεντίνας.
Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί
Ἡ σημερινή ἡμέρα στέλνει τὸ μήνυμα ὅτι Χριστὸς καὶ Ἑλλάδα εἶναι ἱστορικά καὶ ἄρρηκτα συνδεδεμένα μεταξύ τους. Στέλνει μήνυμα χαρᾶς καὶ αἰσιοδοξίας ὅτι ἑνωμένοι οἱ Ἕλληνες, μὲ ὁμοψυχία καὶ κάτω ἀπό τὴν σκέπη τοῦ Χριστοῦ καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου κάνουμε θαύματα. Ταυτοχρόνως ὅμως, μᾶς ἐπιφορτίζει μὲ ἕνα ἱερό χρέος. Νὰ διαφυλάξουμε αὐτήν τὴν ἑλληνορθόδοξη παράδοση καὶ νὰ τὴν μεταλαμπαδεύσουμε καὶ στὶς νέες γενιές αὐτούσια γιὰ νὰ ἀποκτήσουμε καὶ πάλι τὸ ἀγωνιστικό πνεῦμα τῶν ἡρωικῶν προγόνων μας καὶ νὰ ξεπερνᾶμε τὶς ὅποιες δυσκολίες ἔρχονται στὴ ζωή μας.
Χρόνια πολλά καὶ εὐλογημένα!
Διάπυρος εὐχέτης πρὸς τὸν Ἰησοῦ Χριστό
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
