Μιὰ πρώτη ἀντίδραση στὰ γεγονότα τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ στὴ γῆ ὑπῆρξε ὁ σκανδαλισμός. Ὁ σκανδαλισμὸς ἑνὸς ἀπὸ τοὺς πιὸ καλοπροαίρετους ἀνθρώπους, τοῦ Ἰωσήφ. Ὅταν ἀντιλαμβάνεται πὼς ἡ Παρθένος Μαριάμ, ἡ ἐκλεκτὴ καὶ εὐσεβέστατη κόρη, μὲ τὴν ὁποία εἶχε μνηστευθεῖ, ἑτοιμάζεται νὰ γίνει μητέρα, τὰ χάνει, σκανδαλίζεται φοβερά. Ἕνα σωρὸ ὑποψίες τὸν τυλίγουν. Ξέρει πολὺ καλὰ τὸν ἄσπιλο χαρακτῆρα τῆς Μαρίας, γι’ αὐτὸ βρίσκεται σὲ σύγχυση. Τοῦ εἶναι δύσκολο νά ἐξηγήσει ὅλη αὐτή τήν ὑπόθεση.
Ὁ Θεός δέν ρίχνει ἀμέσως φῶς, σιωπᾶ. Ἀφήνει γιὰ ἕνα διάστημα τὸν Ἰωσὴφ νὰ παλεύει μὲ τὴ σκέψη του. Ἐπιτρέπει νὰ ὁδηγηθεῖ πρὸς στιγμὴ ὁ δίκαιος σὲ ἀποφάσεις ἀντίθετες μὲ τὸ θεῖο θέλημα. Καὶ μετὰ ἐπεμβαίνει. Καὶ ἐνῶ σχεδίαζε νὰ ἀπομακρύνει ἀπὸ κοντά του τὴν Παναγία, «ἄγγελος Κυρίου τοῦ παρουσιάστηκε καί τοῦ εἶπε: “Ἰωσήφ, υἱὲ τοῦ Δαυίδ, μὴ φοβηθεῖς νὰ παραλάβεις τὴ Μαριάμ, διότι αὐτὸ ποὺ ἔχει στὰ σπλάχνα της εἶναι ἀπὸ Πνεῦμα Ἅγιο. Θὰ γεννήσει υἱὸ καὶ θὰ τὸν ὀνομάσεις Ἰησοῦ, διότι αὐτὸς θὰ σώσει τὸ λαό του ἀπὸ τὶς ἁμαρτίες του”».Ὁ Θεὸς ἀφήνει ἀρχικὰ τὸν Ἰωσὴφ νὰ φθάσει σὲ ἀδιέξοδο, καθὼς βαδίζει μὲ ὁδηγὸ τὸ μυαλό του, καὶ μετὰ τοῦ ἐξηγεῖ ὑπερφυσικὰ τὸ νόημα τῶν γεγονότων.
Παρόμοια βλέπουμε νὰ ἐνεργεῖ ὁ Θεός, ἀδελφοί μου, στὸ λυτρωτικὸ ἔργο, ποὺ ἐξακολουθεῖ νὰ ἀπεργάζεται μέσα στοὺς αἰῶνες. Δὲν ἐπεμβαίνει ἀμέσως, δὲ σπεύδει νὰ χύσει φῶς σὲ ὅλες τὶς φάσεις τοῦ μυστηρίου τῆς σωτηρίας μας. Ἐπιτρέπει νὰ παλεύουμε μὲ ἀπορίες. Κάποτε, ἀκολουθώντας τὸ χοϊκὸ μυαλό μας, φθάνουμε σὲ ἀδιέξοδο. Γιὰ νὰ νοιώσουμε τελικὰ ὅτι δὲν ἐπαρκοῦν οἱ δυνάμεις μας γιὰ νὰ κατανοήσουμε τὰ ἔργα Του. Καὶ ὅταν ἡ ὑπερηφάνειά μας ραγίσει καὶ ἡ ψυχὴ εἰλικρινά ζητήσει τὸ θεῖο φωτισμό, ὁ Θεός στέλνει κάποιο μήνυμα, κάποιον ἄγγελό Του.
Μὴν τὰ χάνουμε λοιπὸν μπροστά σὲ ἀνεξιχνίαστες ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ, καὶ πρὸ παντὸς μὴ σπεύδουμε νὰ παίρνουμε ἀποφάσεις μὲ βάση τὰ ἀνθρώπινα δεδομένα. Ὅσοι ἐπιχειροῦν καὶ ἐπιμένουν νὰ ἑρμηνεύουν τὸν ἐρχομὸ τοῦ Χριστοῦ μὲ ἀποκλειστικὸ ὁδηγὸ τὸ λογικό τους, σκοντάφτουν. «Οὐ φέρει τό μυστήριο ἔρευνα» ἀλλά γίνεται ἀποδεκτό μέ τήν πίστη.
Ὁ Κύριος σέ ὁρισμένα σταυροδρόμια τῆς ζωῆς μας, τῆς ἀτομικῆς, τῆς κοινωνικῆς, τῆς πνευματικῆς ἐπεμβαίνει καί μᾶς δείχνει τήν κατεύθυνση πού πρέπει νά πάρουμε. Μᾶς ὡθεῖ χρησιμοποιώντας τήν φωνή τῆς συνειδήσεως μέ ἕνα λόγο τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἄς φροντίσουμε νά δεχόμαστε τά μηνύματά Του.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
