Ενώ πολλοί ερευνητές θεωρούν ότι οι πολιτισμοί που ζούσαν χιλιάδες χρόνια πριν στην Γη δεν ήταν εξελιγμένοι και ικανοί για πολλά πράγματα, η αλήθεια είναι ότι είχαν απίστευτες γνώσεις που τους επέτρεπαν να δημιουργήσουν μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα αξιοθέατα του πλανήτη μας. Πώς το έκαναν αυτό παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο που οι ερευνητές δεν μπορούν να εξηγήσουν.
Από την Ασία, την Αφρική, την Ευρώπη και την Αμερική, σχεδόν όλοι οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν τη δυνατότητα να μεταφέρουν θεόρατα βράχια με ακρίβεια σε μεγάλες αποστάσεις και να τα χαράξουν και τοποθετήσουν στη θέση τους, σαν σύγχρονοι μηχανικοί.
Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια ματιά στις πέντε από τις μεγαλύτερες πέτρες που έφτιαξαν ποτέ στα αρχαία χρόνια.
Οι Κολοσσοί του Μέμνονα
Οι μαγευτικοί Κολοσσοί του Μέμνονα είναι ίσως τα λιγότερο γνωστά αρχαία θαύματα της αρχαίας αιγυπτιακής μηχανικής. Τα δύο γιγαντιαία αγάλματα κατασκευάστηκαν από ένα ενιαίο κομμάτι πέτρας το κάθε ένα. Είχαν τοποθετηθεί και ήταν προσανατολισμένα προς την ανατολή του Ηλίου κατά τη διάρκεια του χειμερινού ηλιοστασίου.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι πέτρες που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή εξορύχθηκαν στο El-Gabal, και μεταφέρθηκαν 430 μίλια μέσω ξηράς, δεδομένου ότι ήταν πολύ βαριά για να μεταφερθούν από τον Νείλο.
Τα αγάλματα χτίστηκαν προς τιμήν του Φαραώ Αμενχοτέπ ΙΙΙ πριν 3.500 χρόνια, και έχουν σταθεί στη νεκρόπολη στις αρχαίες Θήβες, δυτικά του ποταμού Νείλου.
Ο Ημιτελής Οβελίσκος του Ασουάν
Ο Ημιτελής Οβελίσκος του Ασουάν είναι περισσότερο από δύο φορές το μέγεθος κάθε γνωστού οβελίσκου που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Μετρά ένα εντυπωσιακό μήκος 42 μέτρα και το βάρος του υπολογίζετε κοντά στους 1.200 τόνους.
Πιστεύεται ότι οι αρχαίοι εγκατέλειψαν τους οβελίσκους, όταν εμφανίστηκαν φυσικά κατάγματα στις πλευρές του.
Η κάτω πλευρά του οβελίσκου εξακολουθεί να συνδέεται με το φυσικό βράχο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο ημιτελής οβελίσκος του Ασουάν είναι η μεγαλύτερη λαξευτή πέτρινη κατασκευή της αρχαιότητας, στο ίδιο επίπεδο με το ημιτελή ομόλογό του στο Μπάαλμπεκ, στο σύγχρονο Λίβανο.
Μπάαλμπεκ «η πέτρα του Νότου»
Μαζί με τον ημιτελή οβελίσκο του Ασουάν, η «πέτρα του Νότου» στο Μπάαλμπεκ είναι δύο από τις μεγαλύτερες πέτρες στήθηκαν ποτέ στην αρχαιότητα.
Ενώ το ακριβές βάρος της πέτρας ποικίλει στους ερευνητές μερικοί έχουν προτείνει ένα εντυπωσιακό βάρος περίπου 2.000 τόνων.
Οι εκτιμήσεις αυτές θεωρούνται ρεαλιστικές από πολλούς ερευνητές, οι οποίοι έχουν προτείνει ότι η «πέτρα του Νότου» στο Baalbek είναι περίπου 1.300 τόνους.
Η Πέτρα του Νότου παραμένει προσκολλημένη στο βράχο, ακριβώς όπως και ο ομόλογό της στο Ασουάν της Αιγύπτου.
Le Grand Menhir Brisé
Αυτή η καταπληκτική πέτρα ήταν πιστεύεται ότι ήταν ένα από τα μεγαλύτερα μεγαλιθικά μνημεία στην Ευρωπαϊκή ήπειρο.
Σήμερα, ο γίγαντας του Μενίρ είναι κατακερματισμένες σε τέσσερα κομμάτια, τα οποία παραμένουν στο έδαφος. Το Le Grand Menhir είναι στην πραγματικότητα μία από τις συνολικά τρεις δομές που βρέθηκαν στο χώρο Locmariaquer.
Οι ερευνητές εκτιμούν ότι, όταν ο γίγαντας του Μενίρ ήταν πλήρης, το βάρος κυμαίνονταν 355 έως 400 τόνους, με ύψος πάνω από 20 μέτρα.
Το μνημείο ναός του Φαραώ Ραμσή ΙΙ
Αυτή είναι άλλη μία αρχαία τοποθεσία στην Αίγυπτο που προκάλεσε μεγάλο σεβασμό μεταξύ των κατασκευαστών, των αρχιτεκτόνων και των μηχανικών.
Το μνημείο ναό του Φαραώ Ραμσή ΙΙ είναι άλλο ένα κομμάτι των στοιχείων της αρχαίας αιγυπτιακής εφευρετικότητας.
Σήμερα μόνο θραύσματα παραμένουν από τη βάση του κορμού του μεγαλοπρεπή αγάλματος του Ραμσή.
Με ένα συγκλονιστικό βάρος 1000 τόνων, αυτό το απίστευτο αρχαίο άγαλμα είναι ένα αποδεικτικό στοιχείο ότι οι αρχαίοι Αιγύπτιοι είχαν την ικανότητα και τις γνώσεις για να κόψουν να μεταφέρουν και να χειριστούν εξαιρετικά βαριά και δύσκολα υλικά.
Η πέτρα που χρησιμοποιείται για το άγαλμα του Ραμσή ΙΙ μεταφέρθηκε πάνω από 170 μίλια στην τρέχουσα θέση της, στις αρχαίες Θήβες.
