Σε μία θυελλώδη συνεδρίαση, η αγγλική Βουλή περνάει νόμο που απαγορεύει την αλχημεία, δηλαδή την μετατροπή βασικών μετάλλων σε χρυσό. Και τούτο παρά το γεγονός ότι αναγνωρίζει πως κανείς δεν έχει πετύχει κάτι τέτοιο.
Το ημερολόγιο γράφει 13 Ιανουαρίου 1404. Η αλχημεία ήταν αποκρυφιστική τεχνουργία και πρακτική, που εφαρμόστηκε κατά τους αρχαίους χρόνους και άνθησε τον Μεσαίωνα. Λέγεται ότι έχει καταγωγή από την αρχαία Περσική Αυτοκρατορία. Αλχημιστές υπήρχαν στη Μεσοποταμία (τμήμα του σημερινού Ιράκ), στην Αίγυπτο, στην Περσία (σημερινό Ιράν), στην Ινδία, στη Κίνα, στην Ιαπωνία, στην Κορέα, στην αρχαία Ελλάδα, στην αρχαία Ρώμη.
Τι επιζητούσαν οι αλχημιστές
Οι σημαντικότεροι στόχοι των αλχημιστών ήταν η μετατροπή των κοινών μετάλλων σε χρυσό ή ασήμι και η δημιουργία του ελιξηρίου της ζωής (πανάκεια), το οποίο θα θεράπευε όλες τις ασθένειες και θα παρέτεινε τη ζωή επ’ αόριστον. Επίσης, αναζητούσαν ένα παγκόσμιο διαλύτη, δηλαδή μια ουσία που διέλυε όλες τις υπόλοιπες.
Η φιλοσοφική λίθος ήταν μια μυθική ουσία και βασικό συστατικό για την επίτευξη των στόχων αυτών. Βέβαια, η αλχημεία δεν αποσκοπούσε μόνο στη βελτίωση κάποιων ιδιοτήτων των υλικών ή στην παράταση του χρόνου ζωής, αλλά έδινε και πνευματική διάσταση σε αυτές τις πράξεις. Για παράδειγμα, η μετατροπή του μολύβδου σε χρυσό (το οποίο θεωρείται ευγενές μέταλλο) παραλληλίζονταν με την πνευματική εξύψωση (εξευγενισμό του πνεύματος).
Πώς η βρετανική Βουλή απαγόρευσε κάτι που ήταν… στη σφαίρα της φαντασίας
