του Χρήστου Κηπουρού
Ατό τότε ακόμη που έγινε η Συμφωνία με την Αίγυπτο, από τον 26ο έως τον 28ο Μεσημβρινό, λέγαμε ότι έμπαζε από τρεις μεριές {βλέπε Εικόνα Β΄,}. Και ότι, από τον 28ο ως τον 32ο, γκριζάριζε την Ανατολική Μεσόγειο θάλασσα. Διαπιστώθηκε καθ οδόν ότι το κλίμα, για τη Ρόδο, και όχι μόνο γι αυτήν αλλά και τα υπόλοιπα 12νησα, ήταν στραβό. Οπότε, ήταν αναμενόμενο ότι θα αρχίσει να το τρώει ο Τουρκικός γάιδαρος. Μάλιστα, σε δυο δόσεις, Τη μια, με τις ενεργειακές εισβολές στα 12νησα, παραβιάζοντας ακόμη και τα έξι μίλια! Και την άλλη δόση, με την προτεινόμενη, από την Τουρκία, συμφωνία {βλέπε εικόνα Α΄, } με το Ισραήλ!!
Και με τη Ρόδο, αν όλα αυτά ευοδωθούν, να κόβεται “δίχα και καθέτως”, όπως λένε στη γλώσσα των μαθηματικών. Γιατί αν πάμε στην αρχαιοελληνική βιβλική γλώσσα, τότε πρέπει να μιλήσουμε για το: “διεμερίσαντο τα ιμάτια και επί τον ιματισμό των 12νήσων, έβαλον Τουρκικό κλήρο”. Γιατί περί αυτού θα πρόκειται.
Το ζήτημα είναι ότι η Κυβερνητική και ευρύτερα η πολιτική Ελλάδα τα βλέπει όλα αυτά και δεν πράττει.
Η μια μετά την άλλη, οι Σύνοδοι Κορυφής, έρχονται και παρέρχονται και μοιάζουν με τρένα που τα βλέπει να περνούν, χωρίς καμιά αντίδραση. Πόσο μάλλον να αναλάβει δράση, όπως όφειλε να πράξει. Ούτε καν ένα βέτο έθεσε, απέναντι στις πολυδιαφημισμένες Τουρκικές κυρώσεις, ώστε να κόψει τουλάχιστον την Τουρκική φόρα. Να σπάσει τον ομώνυμο, χωρίς ιστορικό προηγούμενο, τσαμπουκά.
Ήρθαν τώρα και οι δηλώσεις στη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή, από το μέντορα των έξη μιλίων Υπουργό, κύριο Γεραπετρίτη, ο οποίος είπε: “αντί να συζητάμε γιατί δεν πήραμε τις κυρώσεις, θα πρέπει να συζητάμε το πως πήραμε 32 δις από την ΕΕ.”, οπότε ήρθε και έδεσε το γλυκό. Το οποίο όχι μόνο δεν είναι γλυκό αλλά πολύ πικρό και ο Ελληνισμός, αν δεν κάνει κάτι σύντομα, τότε αναμένονται πολλά και δυσάρεστα.
Εάν δε σε όλα αυτά προσθέσει κανείς τους νόμους αναπαραγωγής και συνέχειας της Ελληνικής Διπλωματίας και πολιτικής, τότε οφείλει να κάνει δυο επισημάνσεις. Α. Τη “σύμπτωση”, λέω εγώ, της μη μείωσης των συντάξεων, με την Ελληνική υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τα Σκόπια επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που έφτασε να βραβευτεί με το βραβείο ειρήνης της Έσσης! και Β. Τη “σύμπτωση” και πάλι της σύνδεσης, πως πήραμε τα 32 δις, με την ταυτόχρονη απουσία βέτο!!
Οπότε, χρειάζεται μάλλον να ψαχτούν οι δυο αυτές επισημάνσεις από κάποια, κατά προτίμηση διεθνή εισαγγελική έδρα, όχι βέβαια τη Γερμανική, όπως επί SIEMENS, πριν να πάμε σε μια νέα ρήση, όπως “το δις εξαμαρτείν, ουχ Ελλάδας ηθικής”. Κάτι που ισοδυναμεί με έναν βαρύτατο τραυματισμό του ονόματος “Ελλάδα”.
Αν πάλι η Γερμανία, ως η μεγίστη SIEMENS, που είναι, πει από καμιά μεριά: “Με τον παρά μου και την κυρά μου, την Ελλάδα μου”, αυτό το “Ελλάδα μου”, εμένα, με κάθεται στο λαιμό. Τόσο το “μου” το κτητικό, που μας το κλέβει, όσο και το ότι μια τέτοια χώρα, δεν θα είναι Ελλάδα.
Η μοναδική περίπτωση που υπάρχει ώστε να αναθαρρήσει ο Ελληνισμός, έχει δυο όψεις, μετά ισαρίθμων αποφάσεων. Η μια είναι τα 12μίλια των πέντε Ελληνίδων νήσων: Καστελόριζο, Ρόδος. Κάρπαθος, Κάσος και Κρήτη, μετά των πελάγων σε όλες τις διευθύνσεις του ορίζοντα. Και η άλλη, πριν είναι πολύ αργά, είναι οι δύο Ελληνικές ΑΟΖ. Η μία, της θαλάσσιας Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και η άλλη με τη μονομερή ανακήρυξη μέχρι τα μισά, μεταξύ του Νότιου Κρητικού Πελάγους και των αντικειμένων Λιβυκών ακτών, και με την οριοθέτηση, να περιμένει σε δεύτερο χρόνο.
Αν τώρα, πέραν της αγαθής τύχης με την ύπαρξη του ένστολου στόλου, ομού μετά της ομώνυμης Ελλάδας, προστεθούν, ένα ερευνητικό σκάφος καθώς και ένα πλωτό γεωτρύπανο, με την ευγενή αλλά και γενναία χορηγία του Ελληνικού εφοπλισμού, αποκαθίσταται γεωοικονομικά η τόσο αναγκαία ισορροπία με την Τουρκία, στη Γαλανή αυτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου. Επόμενα και η εξασφάλιση της Ειρήνης, στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στο Αιγαίο. Από το Καστελόριζο και τα υπόλοιπα 12νησα, μέχρι τη Ζουράφα, τη Σαμοθράκη και τις υπόλοιπες Θρακικές Σποράδες.
__________
{*} Διετέλεσε Βουλευτής Έβρου {1993-2000}.
Εικόνα Α΄, πηγή: militaire.gr,
Εικόνα Β΄, πηγή: militaire,gr,
