Ἀδελφοί μου καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά
Δοξάζουμε τόν Πανάγιο καί Πανοικτίρμονα Θεό, διότι μᾶς ἀξίωσε καί ἐφέτος νά φθάσουμε στήν πανέορτη ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων, κατά τὴν ὁποία ὁ Υἱός καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ «σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καί ἐθεασάμεθα τήν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρά Πατρός, πλήρης χάριτος καί ἀληθείας» (Ἰωάν. 1, 14). Πολύ εὔστοχα ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος ἐμβαθύνει στό μυστήριο τῆς σαρκώσεως : «ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ προαιώνιος Λόγος, ἔγινε γιά μένα υἱός ἀνθρώπου, γεννημένος ἀπ’ τήν παρθένο Μαρία. Ὁ τρόπος εἶναι ἀνέκφραστος. Ὁ ἴδιος ἔγινε ὁλόκληρος ἄνθρωπος, ἀφοῦ ἦταν πάντοτε ὁλόκληρος Θεός. Καί αὐτό χάριν ὁλοκλήρου τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Χαρίζει ὁλόκληρη τή σωτηρία» (Ε.Π.Ε. 4, 374-376).
Διὰ τῆς Θείας Ἐνανθρωπήσεως, τό «μέγα τραῦμα», ὁ «ἐν σκότει καί σκιᾷ» καθήμενος ἄνθρωπος, καθίσταται «υἱός φωτός καί υἱός ἡμέρας», ἀνοίγει ἡ εὐλογημένη ὁδός τῆς κατά χάριν θεώσεως. Μετά τὴν παρακοή τῶν πρωτοπλάστων, ὁ ἄνθρωπος ἔχασε τὸν δρόμο του. Ἀπομακρύνθηκε ἀπό τὸν Θεό καὶ γεύτηκε τὴν φθορά καὶ τὸν θάνατο, ζῶντας στὸ σκοτάδι. Ἡ ἁμαρτία κυριάρχησε στὴ ζωή του μὲ τραγικά ἀποτελέσματα. Ὁ ἄνθρωπος ἀπομα-κρύνθηκε ἀπό τόν Θεό, γυμνώθηκε ἀπό τό ἔνδυμα τῆς ἀθανασίας καί στή συνέχεια ἔχασε τήν εἰρήνη μέ τόν ἑαυτό του μέ τούς συνανθρώπους του. Τὴν καταστροφική αὐτή πορεία πρός τήν φθορά καί τόν θάνατο ἦλθε νὰ σταματήσει ὁ Πανάγαθος Θεός διὰ τοῦ Μυστηρίου τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου Του.
Μέ τήν ἐνανθρώπησή Του ὁ Χριστός «ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ τό φῶς τό τῆς γνώσεως». Ἀνύψωσε τόν ἄνθρωπο στήν προτέρα φύση του. Ἀνακαίνισε ὅλη τὴν πλάση. Συμφιλίωσε καὶ πάλι τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεό καὶ τὸν συνάνθρωπο. Δίδαξε τήν ἀγάπη, καί προσκάλεσε ὅλους τούς ἀνθρώπους στὴ νέα πορεία, στὴν σωτηρία.
Ἀδελφοί μου,
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία σήμερα τὴν πανευφρόσυνη Ἡμέρα τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως εὐαγγελίζεται σὲ ὅλους μας «χαράν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντί τῷ λαῷ, ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτήρ, ὅς ἐστι Χριστός Κύριος» (Λουκᾶ β΄, 10-11). Μᾶς καλεῖ νὰ ἐπαναπροσ¬διο¬ρίσουμε τὴν ζωή μας, ἔχοντας ὡς πυξίδα τὸν φωτεινό Ἀστέρα τῆς Βηθλεέμ. Νὰ ὑπερβοῦμε τὴν ταραχή καὶ τὴν κατάθλιψη ποὺ δημιουργοῦν οἱ καθημερινές δοκιμασίες στὴ ζωή μας. Νὰ ἀνανεώσουμε τὴν πίστη καὶ τὴν ἐλπίδα μας στὸν ἐνανθρωπήσαντα Υἱό καῖ Λόγο τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία εἶναι ἡ μόνη δύναμη ποὺ μπορεῖ νὰ κατανικήσει τὴν ἀπογοήτευση, τὴν ἀπελπισία καὶ νὰ μᾶς ἐλευθερώσει ἀπό κάθε δοκιμασία, ἀπό κάθε κακό.
Μᾶς καλεῖ νὰ ἑορτάσουμε «μὴ πανηγυρικῶς, ἀλλὰ θεϊκῶς· μὴ κοσμικῶς, ἀλλ’ ὑπερκοσμίως· μὴ τὰ τῆς πλάσεως, ἀλλὰ τὰ τῆς ἀναπλάσεως», κατά τὸν Ἅγιο Γρηγόριο τὸν Θεολόγο. Νὰ βιώσουμε μὲ τὴν συμμετοχὴ μας στὴ Μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κατανοήσουμε τὸ νόημα τοῦ Μυστηρίου της Θείας Ἐνανθρωπήσεως. Νὰ ἀνακαλύψουμε τὸν ἀληθινό μας ἐαυτό, νὰ βελτιώσουμε τὴ σχέση μας μὲ τὸν συνάνθρωπό μας. Ἔτσι, κάθε φορά ποὺ ἀγαπάμε, ποὺ συγχωράμε, ποὺ μετανοοῦμε, προσφέρουμε ἕνα μικρό ἀντίδωρο ἀγάπης στὸν Πανοικτίρμονα Θεό, ὁ ὁποῖος «οὕτως ἠγάπησεν τὸν κόσμον ὥστε τὸν υἱὸν τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται ἀλλὰ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ιω. 3,16).
Εὔχομαι ἀπὸ καρδίας ὑγιεία πνευματικὴ καὶ σωματικὴ σὲ ὅλους. Ἡ ἀνεκλάλητη χαρά, ποὺ κομίζει ὁ Σαρκωθείς Κύριος νὰ πλημμυρίζει τὶς καρδιές σας, τὶς οἰκογένειές σας καὶ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.
Διάπυρος εὐχέτης πρὸς τὸν Ἐνανθρωπήσαντα Ἰησοῦ Χριστό
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ
