Όπως γνώρισα τον Δήμαρχο
«Στην αυτοδιοίκηση μπορείς να κάνεις τα πάντα, είναι θέμα προτεραιοτήτων και επιλογής, που θα κατευθύνεις τα κονδύλια που διαθέτει ο δήμος», συνήθιζε να λέει ο Τάσος Βαβατσικλής, δίνοντας το στίγμα, του τι μπορεί να κάνει ένας δήμαρχος, έστω και με ψαλιδισμένες αρμοδιότητες του θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης. Ίσως για αυτό δήλωνε εραστής της αυτοδιοίκησης, καθώς γνώριζε ότι από αυτό το πόστο προσφέρεις ουσιαστικά στην τοπική κοινωνία. Άλλωστε, αυτό το «μπορείς να κάνεις τα πάντα», το απέδειξε με την δημοτική αστική συγκοινωνία, τη ώρα που η κεντρική διοίκηση κρατά την επιδότηση μόνο για Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ο Ποπολάρος γνώρισε τον Βαβατσικλή όχι ως δημοσιογράφο, αλλά ως πολιτικό, αρχικά με μια αρνητική διάθεση η οποία αργότερα έγινε «οπαδική», βλέποντας τις πολιτικές του ικανότητες και ζώντας την ανθρώπινη πλευρά του. Ναι ήταν κάπως αψύς, ορισμένες φορές, αλλά ήταν χαρακτηριστικό πως μπαίνοντας στο γραφείο του με ένα αίτημα, μπορεί να σε «έλουζε» ελαφρά, αλλά η δουλειά σου γινόταν, όταν άλλοι πολιτικοί σε «λούζουν» με ωραία λόγια και σε έχουν στο περίμενε. Ήταν αυτό που λέμε «πρύτανης» της αυτοδιοίκησης, για αυτό και δύσκολα δεχόταν υποδείξεις. Αν όμως τον έπειθες για τις ανιδιοτελείς προθέσεις σου και της ορθότητα των προτάσεων σου, τις έκανε αποδεκτές. Σχεδίαζε για την πόλη και τους οικισμούς για το σήμερα αλλά και για το μακρινό αύριο, επιθυμώντας να δώσει αέρα δεκαετιών στην Κομοτηνή. Από τα πολλά έργα του ο Ποπολάρος ξεχωρίζει την διάνοιξη της Εγνατίας οδού. ‘Έργο που έδωσε πνοή στην πόλη και νέα, καλύτερη, ζωή στους κατοίκους κατά μήκους της οδού. Και ας έκαναν «απεργία πείνας» έξω από το δημαρχείο, καλοθελητές του γκέτο της Ιώνων που αντιδρούσαν στην διάνοιξη. Ήταν άνθρωπος που αγαπούσε τα γράμματα και τις τέχνες, παραμένοντας πάντα λαϊκός, μακριά από μικροαστικούς καθωσπρεπισμούς. Άλλωστε, ήταν πάντα με του αδύναμους, αυτούς που είχαν ανάγκη και δίκαιος με τους δυνατούς της πολιτικής και τους χρήματος. Αυτό ήταν που δεν τον έκανε αρεστό στους λεγόμενους δυνατούς, αλλά αγαπητό στο λαό, έχοντας τον σεβασμό ακόμη και όσων δεν τον ψήφιζαν, λόγω κομματικής διαφοροποίησης, αν και δεν ήταν λίγες οι ψήφοι που έπαιρνε και προσωπικά από «αντιπάλους». Δεν είναι ανάγκη να απαριθμήσουμε τα έργα του, τα βλέπουμε καθημερινά στην πόλη και στους οικισμούς. Πρέπει όμως να τονίσουμε την εξωστρέφεια που προσέδωσε στον δήμο, τόσο προς βορρά όσο και προς ανατολάς. Μεγάλη στιγμή η υλοποίηση ευρωπαϊκού προγράμματος υπέρ του δήμου Γιάλοβας στην Κωνσταντινούπολη μετά τον μεγάλο σεισμό που έπληξε την περιοχή. Στην παράδοση του υλικού, το κτήριο της πυροσβεστικής στη Γιάλοβα ήταν περιμετρικά στολισμένο με ελληνικές σημαίες. Έτσι, με έργα και καλές προθέσεις και όχι με λόγια, γίνεται η πολιτική και η προσέγγιση. Στα απλά λόγια και στις κακές προθέσεις, ήταν «κέρβερος» ούτε ένα χιλιοστό παραχωρούσε, στο πλαίσιο της διεθνούς εξωστρέφειας του δήμου, αλλά και τοπικά. Για όσους τον γνώριζαν καλύτερα, εκτιμούσαν την απλότητα, την γλυκύτητα και την ευγένεια του. Εκτιμούσαν ακόμη περισσότερα την μέχρι εκνευρισμού επιείκεια του, απέναντι σε όσους τον πρόδωσαν πολιτικά ή επιχείρησαν να τον πλήξουν και κοινωνικά. Μπορεί να «το κρατούσε μέσα του», αλλά ποτέ δεν το έδειχνε, απέτρεπε δε την ανταπόδοση, σε όποιον την πρότεινε. Γιατί ήταν απλά καλός άνθρωπος και έχοντας με τα χρόνια αποκτήσει «γερό στομάχι», ήταν και καλός πολιτικός, ένας από τους ελάχιστους πολιτικούς ηγέτες που γνώρισε ο τόπος μας. Τι θα του λείψει περισσότερο, προσωπικά, του Ποπολάρου από την φυσική απουσία του Τάσου Βαβατσικλή; Οι πολιτικές συζητήσεις για όλα και για όλους, άλλωστε όλα στη ζωή είναι πολιτική, συζητήσεις που μερικές φορές διαρκούσαν πολλές, μα πάρα πολλές, ώρες. Πάντως, δεν θα του λείψουν, όπως και σε πολλούς άλλους, οι ιδέες και οι αξίες του Βαβατσικλή. Αυτές μας τις άφησε για πολιτική παρακαταθήκη και θα μας συντροφεύουν πάντα. Πολύτιμη πολιτική, κοινωνική και πνευματική κληρονομιά που οφείλουμε να σεβαστούμε, να διαφυλάξουμε και να την μεταδώσουμε στους τωρινούς και στους επόμενους. Η φωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο είναι από την τελευταία προεκλογική εκστρατεία του Τάσου Βαβατσικλή με το «Ξε-Κίνημα Για την Πόλη». Μόλις τώρα ο Ποπολάρος συνειδητοποίησε πως δεν έχει ούτε μια φωτογραφία μαζί με τον Βαβατσικλή. Και τι με αυτό, θα έχει για πάντα τις αναμνήσεις από τον Δήμαρχο να τον συντροφεύουν. Για τη νίκη πάντα!
Και η Δημιουργία, έξι μέρες πήρε
Τώρα που διαβάζετε αυτό το σχόλιο, ενδεχομένως και να έχει επιδιορθωθεί η βλάβη στα φανάρια, στο «σπαθί». Να είμαστε επιεικείς… και ο θεός, έξι μέρες χρειάστηκε να φτιάξει τον κόσμο και την έβδομη αναπαύτηκε. Εμείς και όχι ειδικά για την περίπτωση των φαναριών, περισσότερο την έβδομη ημέρα επαναλαμβάνουμε. Υπομονή όμως, καθώς εδώ έχουμε να κάνουμε και με υπογειωμένα καλώδια… Πάντως, η βλάβη και ο καθημερινός χαμός, απέδειξε και πάλι ότι σε κάτι σαν καραντίνα είμαστε.
Ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση…
Από όσα μάθαμε τελευταία, μια μικρή ομάδα «αποφασίζει» τα μέτρα για τον κορώνα, η πολυπληθής επιτροπή ειδικών λειτουργεί σαν κολυμβήθρα του Σιλωάμ και μετά αποφασίζει και εφαρμόζει μέτρα η κυβέρνηση, κυρίως πολιτικά και ειδικώς, ψηφοθηρικά. Για πόλεμο πρόκειται, όπως μας λένε συχνά, και όπως είπε και ο Ζωρζ Κλεμανσώ, «ο πόλεμος είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την εμπιστευθούμε στους στρατιωτικούς». Όταν μάλιστα από τον «πόλεμο» κατά του κορώνα κρίνεται η επανεκλογή…
Κορωνοπτυχία με αντικαταστάτες
Σύμφωνα με την Καθημερινή, «πτυχιούχοι υποδύονται τους εξεταζόμενους» και «εν μέσω lockdοwn η «ταρίφα» αντικατάστασης ενός φοιτητή στις εξ αποστάσεως εξετάσεις κυμαίνεται στα 100 με 150 ευρώ». Και τι μας πειράζει… εδώ και χρόνια είχε εμφανιστεί το φαινόμενο να κάνουν φροντιστήριο παιδιά του δημοτικού, στα κορωνοπτυχία που θα πάρουν φοιτητές θα κολλήσουμε… Κατά τα λοιπά, η αστυνομία λείπει από τα πανεπιστήμια…
Ας μην ελπίζουν κατσίκια και αρνιά
Δύσκολα τα πράγματα, ούτε καρναβάλια θα ντυθούμε φέτος, μάλλον στο σπίτι θα τον φάμε τον χαλβά της Καθαρής Δευτέρας, για την 25η Μαρτίου απίθανο προβάλει να παρελάσουμε και μας μένει το Πάσχα, το οποίο για φέτος αργεί… Σάββατο Πρωτομαγιά και Κυριακή η Ανάσταση, όσα μέτρα και να ισχύουν τότε και σε καραντίνα να είμαστε, ας μην ελπίζουν κατσίκια και αρνιά ότι θα την βγάλουν «καθαρή».
