Εκπέμπει SOS η Ροδόπη καθώς ο κίνδυνος της λειψυδρίας είναι πιο ορατός από ποτέ.
Οι πηγές νερού στερεύουν και μαζί τους στερεύουν και οι ελπίδες για την αγροτική οικονομία της Ροδόπης, με τους παραγωγούς να αγωνιούν για τις καλλιέργειές τους εξαιτίας της ακραίας ξηρασίας αλλά και για το μέλλον τους στην περιοχή, στην οποία με σοβαρές ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων και των τοπικών αυτοδιοικήσεων, δεν έχουν προχωρήσει τα αναγκαία έργα υποδομών συγκράτησης νερού στον τόπο, όπως αναφέρει το xronos.gr.
Όσοι νομίζουν ότι η ξηρασία θα είναι ένα παροδικό φαινόμενο μόνο για φέτος, σίγουρα τρέφουν αυταπάτες. Ακόμα και αν του χρόνου η κατάσταση βελτιωθεί, σε βάθος χρόνου έρχονται δύσκολα χρόνια σχετικά με την ποσότητα νερού στον τόπο μας. Καθώς κάποιοι ακόμη αναζητούν επικαιροποιήσεις μελετών για ένα «ταγμένο» επί δεκαετίες αρδευτικό φράγμα στον ποταμό Κομψάτο -που θα μπορούσε κυριολεκτικά να σώσει την ανατολική Ροδόπη-, ενώ άλλοι είχαν το «έξυπνο» σχέδιο πρώτα να ολοκληρωθεί το αρδευτικό φράγμα στο Ιάσιο και έπειτα να δούμε τι θα συμβεί με τα ανύπαρκτα δίκτυα διανομής, η πραγματικότητα στο Νομό Ροδόπης είναι κάθε μέρα και χειρότερη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το αρδευτικό φράγμα Ασκητών που έχει στερέψει, οι λιμνοδεξαμενές στην περιοχή του Νέου Σιδηροχωρίου στις οποίες κανείς αναζητά νερό με το σταγονόμετρο, ακόμη κι η λίμνη Βιστωνίδα στη στάθμη της οποίας οπτικοποιείται η ακραία ξηρασία.
Η διαπίστωση του προέδρου της Ένωσης Επαγγελματιών Αγροτών Ν. Ροδόπης Κυριάκου Κρόκου δεν μπορεί να παρερμηνευτεί και σίγουρα δεν γεννά αισιοδοξία: «Τα ελάχιστα έργα υδροοικονομίας, όπως το φράγμα Ασκητών και η λιμνοδεξαμενή Νέου Σιδηροχωρίου έχουν στερέψει. Το φράγμα Ιασίου είναι ανενεργό. Το φράγμα Κομψάτου… κοιμάται 60 χρόνια στα υπόγεια του Υπουργείου».
«Όλο και πιο βαθιά για να βρούμε νερό»
«Έχουμε τεράστια προβλήματα από την ξηρασία – έχουμε αδειάσει τους υπόγειους υδροφορείς και δεν υπάρχουν αποθήκες νερού», περιέγραψε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του παραρτήματος Θράκης του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ) Τριαντάφυλλος Παπαδάκης, επικοινωνώντας τη σοβαρότητα το προβλήματος μέσα από το ράδιο Χρόνος 87.5fm.
Μετά από 120 ημέρες χωρίς ουσιαστική βροχόπτωση στον κάμπο της Ροδόπης, στις περισσότερες αρδευτικές γεωτρήσεις που κάμπου δεν υπάρχει ούτε καν υπόγειο νερό σε βάθος 10 μέτρων. Επομένως, οι γεωτρήσεις μπαίνουν πιο βαθιά, για να αντληθούν υπόγεια ύδατα, τα οποία υπάρχουν μεν, αλλά δεν αναπληρώνονται εύκολα και σίγουρα δεν αναπληρώνονται με μερικές βροχοπτώσεις.
Όπως περιγράφει ο Τριαντάφυλλος Παπαδάκης, το φαινόμενο της ακραίας ξηρασίας πλήττει ακόμη περισσότερο τις ξηρικές καλλιέργειες, όπως τους ηλίανθους στον κάμπο (πολλές φορές είναι ασύμφορο για τους καλλιεργητές ακόμη και να συλλέξουν τους καρπούς!) αλλά και τα καπνοχώραφα στα ημιορεινά. Ξηρικές βαμβακοκαλλιέργειες, δενδρώδεις και λοιπές καλλιέργειες του Νομού επίσης πλήττονται.
Το φαινόμενο, πάντως, έχει κι άλλη μία εξαιρετικά σοβαρή διάσταση, την οποία θέτει επί τάπητος ο πρόεδρος του ΓΕΩΤΕΕ Θράκης: τις επιπτώσεις της λειψυδρίας σε χλωρίδα και πανίδα, όπου δέντρα ξεραίνονται και άγρια ζώα κατεβαίνουν ολοένα και νοτιότερα σε αναζήτηση τροφής και νερού.
«Φτάσαμε πάτο, κυριολεκτικά»
Το αρδευτικό φράγμα Ασκητών έφτασε κυριολεκτικα στον πάτο, με την εικόνα να είναι αποκαρδιωτική, αναγκάζοντας τον Δήμο Μαρωνείας-Σαπών να λάβει εδώ και μερικές εβδομάδες επείγουσα απόφαση για stop της άρδευσης από το συγκεκριμένο φράγμα, μέχρι να «σηκωθεί» ξανά η στάθμη του νερού πάνω από τα όρια ασφαλείας.
«Ήταν κάτι που δεν το περιμέναμε, έχουμε πρωτόγνωρη λειψυδρία και υπερβολικές θερμοκρασίες», περιέγραψε χαρακτηριστικά ο δήμαρχος Μαρωνείας-Σαπών Απόστολος Ιωάννου. Ο δήμαρχος αναγνώρισε την αναγκαιότητα άμεσα να γίνουν τα κατάλληλα έργα σε όλο το Νομό, γιατί το πρόβλημα τις επόμενες δεκαετίες αναμένεται ακόμη πιο οξύ, αναφέρει το δημοσίευμα του xronos.gr.
Εκτός από την ξηρασία υπάρχουν και σκουλήκια
Μέσα σε όλα, οι καλλιεργητές βάμβακος έχουν να υπερβούν όχι μόνο το εμπόδιο της λειψυδρίας, αλλά και το πράσινο σκουλήκι, το οποίο κυριολεκτικά κατατρώει καλλιέργειες, μειώνοντας τις στρεμματικές αποδόσεις και φυσικά ψαλιδίζοντας το προσδοκώμενο εισόδημα των Ροδοπιτών καλλιεργητών σε πάρα πολλά χωριά του κάμπου, ιδίως σε χωριά του Δήμου Ιάσμου.
