Ιλχάν Αχμέτ, ειδικός αγορητής ΚΙΝΑΛ για την αναμόρφωση του Ποινικού Κώδικα:
«Η κυβέρνηση νομοθετεί βασιζόμενη πάνω στα αποκόμματα των εφημερίδων και το θυμικό της κοινής γνώμης»
Στην ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο ειδικός αγορητής από το Κίνημα Αλλαγής, βουλευτής Ροδόπης, Ιλχάν Αχμέτ, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Δικαιοσύνης με τίτλο «Τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, λοιπές διατάξεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης».
Ο Βουλευτής ξεκαθάρισε χωρίς περιστροφές πως το Κίνημα Αλλαγής αναγνωρίζει την αναγκαιότητα αυστηροποίησης των ποινών σε μια σειρά αδικημάτων, ενώ τόνισε την ανάγκη της απόλυτης εφαρμογής του νόμου ειδικά σε ειδεχθή εγκλήματα, αδικήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και άλλα.
Ο ειδικός αγορητής του Κινήματος Αλλαγής υπενθύμισε πως με το συζητούμενο σχέδιο νόμου η κυβέρνηση επεμβαίνει για πολλοστή φορά στα κείμενα δύο θεμελιωδών Κωδίκων, όπως ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, πριν αυτοί προλάβουν να εφαρμοστούν και να αξιολογηθούν μετά από ικανό χρόνο ισχύος.
«Οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο παρόν σχέδιο νόμου δεν είναι πάντα σκόπιμες και επαρκείς», είπε ο Ιλχάν Αχμέτ , καθώς το συζητούμενο νομοσχέδιο χαρακτηρίζεται από μια τιμωρητική λογική και μια γενική αυστηροποίηση των ποινών χωρίς συγκεκριμένη στοχοθεσία, αφού λείπουν τα ποιοτικά ή ποσοτικά δεδομένα που να αποδεικνύουν όχι μόνο τη λογική αλλά και την ουσιαστική επιδίωξη πίσω από αυτήν την επιλογή.
«Επεμβαίνετε πρόχειρα και αποσπασματικά. Ακολουθώντας για άλλη μία φορά την επικαιρότητα. Κλασική συνταγή της κυβέρνησης σας που επιμένει να πορεύεται χωρίς σχέδιο και να νομοθετεί βασιζόμενη πάνω στα αποκόμματα των εφημερίδων και με βάση το θυμικό της κοινής γνώμης. Της κοινής γνώμης που ας μην κρυβόμαστε ξέρουμε πως πολλές φορές κατευθύνεται και αποπροσανατολίζεται σκοπίμως. Αρνείστε να δείτε το συνολικό πρόβλημα της εγκληματικότητας και της έλλειψης ασφάλειας. Στρουθοκαμηλίζετε, θεωρώντας και προβάλλοντας στην κοινωνία την άποψη ότι οι υψηλές ποινές από μόνες τους φέρνουν μείωση της εγκληματικότητας, ενώ ξέρετε πως κάτι τέτοιο διεθνώς δεν αποδεικνύεται Ακολουθείτε τον εύκολο δρόμο ικανοποιώντας δήθεν αυτό που απαιτεί η κοινωνία, ο κόσμος, οι πολλοί, γιατί δεν θέλετε να αναλάβετε τον παιδευτικό ρόλο που οφείλει να έχει μια κυβέρνηση ενός σύγχρονου και δημοκρατικού κράτους», είπε χαρακτηριστικά.
Αναφερόμενος στο άρθρο 36 που αφορά τη τροποποίηση του άρθρου 191 ΠΚ για τη Διασπορά ψευδών ειδήσεων ο βουλευτής ξεκαθάρισε πως πρόκειται για απαράδεκτη διάταξη, κατηγορώντας την κυβέρνηση για νομιμοποίηση της λογοκρισίας
«Με το συγκεκριμένο άρθρο βαδίζετε σε επικίνδυνα μονοπάτια και βάζετε σε σοβαρό κίνδυνο την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου. Μετατρέπετε το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων σε έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης καθώς πλέον δεν θα είναι αναγκαίο να επέλθει όντως το αποτέλεσμα του φόβου ή της ανησυχίας αλλά θα αρκεί η δυνατότητα των ειδήσεων να προκαλέσουν ανησυχία ή φόβο», τόνισε.
Σχετικά με το σωφρονιστικό σύστημα ο Ιλχάν Αχμέτ είπε πως είναι αναγκαίο να δούμε ξανά την κατάσταση και τη λειτουργία των ελληνικών φυλακών.
«Το Υπουργείο Δικαιοσύνης αγνοεί την ανάγκη υιοθέτησης ενός νέου Σωφρονιστικού Κώδικα. Από το 2011 εκκρεμεί η μεταρρύθμιση αυτή, όταν η τελευταία Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ συγκρότησε τη σχετική νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Δέκα χρόνια μετά κι ακόμη περιμένουμε να υπάρξει πρόοδος, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που ακολούθησαν. Εμείς εμμένουμε στην ανάγκη εκσυγχρονισμού του σωφρονιστικού συστήματος. Με πραγματική έκτιση ποινών για τα σοβαρά αδικήματα, και ταυτόχρονη ενίσχυση και της εφαρμογής εναλλακτικών μεθόδων έκτισης ποινών, όπως γίνεται σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία του 21ου αιώνα. Και επιτέλους ας μεριμνήσει η κυβέρνηση για να ενεργοποιηθεί ο θεσμός της κοινωφελούς εργασίας, που ανεστάλη από την ίδια και ακόμη παραμένει σε πλήρη αδράνεια».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας:
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Ο αείμνηστος Καθηγητής Ανδρουλάκης έλεγε, πως το Ποινικό Δίκαιο και η Ποινική Δικονομία, είναι εφαρμοσμένο Συνταγματικό Δίκαιο. Άπτεται της ίδιας της λειτουργίας του Κράτους Δικαίου και της προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Υπ’ αυτήν την έννοια, κάθε παρέμβαση σε αυτό θα πρέπει να είναι απολύτως αναγκαία, αιτιολογημένη και εντελώς ανάλογη προς τις αληθείς ανάγκες του κοινωνικού συνόλου.
Σε αυτό το πλαίσιο η εισηγήτριά μας στην επιτροπή, τόνισε εμφατικά πως πρέπει η νομοθέτηση στο πεδίο του Ποινικού Δικαίου να είναι προσεκτική, συνετή και πάντα με πλήρη συναίσθηση της ιστορικής ευθύνης του νομοθέτη.
Εμείς στο Κίνημα Αλλαγής δεν είμαστε δογματικοί, ούτε κρυβόμαστε πίσω από θεωρητικές κατασκευές.
Έχουμε απόλυτη επίγνωση των σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων και προκλήσεων.
Γνωρίζουμε καλά πως μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της χώρας αισθάνεται και δηλώνει ανασφαλές. Η εγκληματικότητα επιμένει και αυξάνει. Για αυτούς τους λόγους χρειάζονται, χωρίς αμφιβολία, παρεμβάσεις.
Ναι, πρέπει να είμαστε σκληροί με το έγκλημα.
Ναι, πρέπει να είμαστε άτεγκτοι στην εφαρμογή του Νόμου, ειδικά σε ειδεχθή εγκλήματα, αδικήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και άλλα.
Είναι, όμως, όλες οι διατάξεις που περιλαμβάνονται στο παρόν σχέδιο νόμου σκόπιμες και επαρκείς;
Κατά τη γνώμη μας, μάλλον όχι.
Και το λέμε αυτό, γιατί το σχέδιο νόμου που έχουμε στα χέρια μας χαρακτηρίζεται από μια τιμωρητική λογική.
Προχωράτε σε μια γενική αυστηροποίηση των ποινών.
Και το κάνετε χωρίς συγκεκριμένη στοχοθεσία.
Χωρίς ποιοτικά ή ποσοτικά δεδομένα που να αποδεικνύουν όχι μόνο τη λογική αλλά και την ουσιαστική επιδίωξη πίσω από αυτήν την επιλογή.
Με το συζητούμενο σχέδιο νόμου επεμβαίνετε για πολλοστή φορά στα κείμενα δύο θεμελιωδών Κωδίκων, όπως ο Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, πριν αυτοί προλάβουν να εφαρμοστούν και να αξιολογηθούν μετά από ικανό χρόνο ισχύος.
Επεμβαίνετε όμως πρόχειρα και αποσπασματικά.
Ακολουθώντας για άλλη μία φορά την επικαιρότητα.
Κλασική συνταγή της κυβέρνησης σας που επιμένει να πορεύεται χωρίς σχέδιο και να νομοθετεί βασιζόμενη πάνω στα αποκόμματα των εφημερίδων και με βάση το θυμικό της κοινής γνώμης.
Της κοινής γνώμης που ας μην κρυβόμαστε ξέρουμε πως πολλές φορές κατευθύνεται και αποπροσανατολίζεται σκοπίμως.
Αρνείστε να δείτε το συνολικό πρόβλημα της εγκληματικότητας και της έλλειψης ασφάλειας.
Στρουθοκαμηλίζετε, θεωρώντας και προβάλλοντας στην κοινωνία την άποψη ότι οι υψηλές ποινές από μόνες τους φέρνουν μείωση της εγκληματικότητας, ενώ ξέρετε πως κάτι τέτοιο διεθνώς δεν αποδεικνύεται.
Ακολουθείτε τον εύκολο δρόμο ικανοποιώντας δήθεν αυτό που απαιτεί η κοινωνία, ο κόσμος, οι πολλοί, γιατί δεν θέλετε να αναλάβετε τον παιδευτικό ρόλο που οφείλει να έχει μια κυβέρνηση ενός σύγχρονου και δημοκρατικού κράτους.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Είναι προφανές ότι πολλές από τις διατάξεις είναι ορθές και θα τις στηρίξουμε.
Αυστηρές ποινές που πρέπει να εκτίονται πραγματικά, πρέπει να επιβάλλονται στις περιπτώσεις βιασμών, ενδοοικογενειακής βίας και άλλων βαρύτατων πράξεων.
Όμως, πρέπει να μην ξεχνάμε εδώ το πραγματικό διακύβευμα, πρέπει να μην αποπροσανατολιζόμαστε.
Γιατί το ξέρουμε όλοι, ότι η ποινική καταστολή είναι το απολύτως αναγκαίο αλλά καταληκτικό στάδιο στη διαδικασία αντιμετώπισης του κοινωνικού φαινομένου της εγκληματικότητας.
Για το αυτό και η σύγχρονη δημοκρατική Πολιτεία οφείλει να έχει όχι μόνο ποινές, αλλά και ένα σύγχρονο και αποτελεσματικό πλαίσιο αντεγκληματικής πολιτικής.
Με έμφαση στην πρόληψη, στην κοινωνική συνοχή, την εκπαίδευση, με βαθιές τομές στη βάση της κοινωνικής συμβίωσης.
Χρειαζόμαστε μια μεταρρύθμιση από τα κάτω, μελετημένη και στη βάση των διεθνών προτύπων αντεγκληματικής πολιτικής.
Ασφαλώς και χρειάζονται ποινές και μάλιστα αυστηρές.
Είναι αναγκαίος ο ποινικός κολασμός και πρέπει να διαφυλαχθεί η λειτουργία της γενικής και ειδικής πρόληψης στο χώρο του ποινικού δικαίου, όμως αυτό δεν είναι αρκετό.
Κύριε Υπουργέ,
Είναι αναγκαίο να δούμε ξανά την κατάσταση και τη λειτουργία των ελληνικών φυλακών.
Το σωφρονιστικό σύστημα νοσεί.
Χωρίς κεντρικό σχεδιασμό, χωρίς πρόβλεψη για τη μελλοντική εικόνα των σωφρονιστικών καταστημάτων που ήδη είναι επιβαρυμένα με υπερπληθυσμό κρατουμένων.
Και όλα αυτά, ενώ το Υπουργείο Δικαιοσύνης αγνοεί την ανάγκη για υιοθέτηση ενός νέου Σωφρονιστικού Κώδικα.
Από το 2011 εκκρεμεί η μεταρρύθμιση αυτή, όταν η τελευταία Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ συγκρότησε τη σχετική νομοπαρασκευαστική επιτροπή.
Δέκα χρόνια μετά κι ακόμη περιμένουμε να υπάρξει πρόοδος, με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων που ακολούθησαν.
Εμείς εμμένουμε στην ανάγκη εκσυγχρονισμού του σωφρονιστικού συστήματος. Με πραγματική έκτιση ποινών για τα σοβαρά αδικήματα, και ταυτόχρονη ενίσχυση και της εφαρμογής εναλλακτικών μεθόδων έκτισης ποινών, όπως γίνεται σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία του 21ου αιώνα.
Και επιτέλους ας μεριμνήσει η κυβέρνηση για να ενεργοποιηθεί ο θεσμός της κοινωφελούς εργασίας, που ανεστάλη από την ίδια και ακόμη παραμένει σε πλήρη αδράνεια.
Πότε επιτέλους θα υπάρξει κάποια πρόοδος στο ζήτημα αυτό;
Πώς περιμένουμε να εξανθρωπίσουμε τις φυλακές μας όταν κλείνουμε τα μάτια και δεχόμαστε να στοιβάζονται χιλιάδες κρατουμένων -για μη ειδεχθή ή ακόμη και λιγότερο σοβαρά εγκλήματα- που θα μπορούσαν να εκτίουν αλλιώς τις ποινές τους;
Και τέλος, για ποιο σωφρονιστικό σύστημα μιλάμε, όταν ακόμη και αυτή η έννοια του «σωφρονισμού» παραμένει ζητούμενο;
Υπάρχει σωφρονιστική ή απλώς τιμωρητική λογική στο ελληνικό σωφρονιστικό σύστημα;
Υπάρχει η παραμικρή φροντίδα για τη βελτίωση και κυρίως για την ομαλή επανένταξη του κρατουμένου στο κοινωνικό σύνολο;
Φοβούμαστε πως όχι.
Και σίγουρα το παρόν σχέδιο νόμου δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα.
Δεν βλέπει τη μεγάλη εικόνα.
Αρκείται σε εμβαλωματικές παρεμβάσεις, άλλες αναγκαίες, άλλες εντελώς άστοχες και επικίνδυνες.
Δεν μπορεί κανείς να τοποθετηθεί με συνεκτικό τρόπο επί της αρχής, γιατί πολύ απλά το νομοσχέδιο στερείται «αρχής».
Αποτελεί απλώς ένα άθροισμα πλίνθων και κέραμων ατάκτως ερριμμένων, που ανταποκρίνεται σε μια αμιγώς επικοινωνιακή διαχείριση της επικαιρότητας, που φυσικά σε ορισμένα σημεία μας βρίσκει σύμφωνους.
Δεν εμφορείται όμως από μια συνεκτική φιλοσοφία, ένα συνολικό μεταρρυθμιστικό πνεύμα για μια σύγχρονη αντεγκληματική πολιτική.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα σταθώ στο άρθρο 36 που αφορά τη τροποποίηση του άρθρου 191 ΠΚ για τη Διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Πρόκειται για απαράδεκτη διάταξη.
Και το λέω αυτό, γνωρίζοντας την ζημιά που έχουν κάνει όλα αυτά τα αντιεπιστημονικά άρθρα περί συνομωσιών κάποιων ισχυρών εναντίον της ανθρωπότητας ή περί δήθεν επικινδυνότητας των εμβολίων σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας.
Όλοι έχουμε αντιμετωπίσει αυτές τις τρέλες και τις αντιμετωπίζουμε δυστυχώς καθημερινά στην προσπάθεια μας να πείσουμε τους παραπλανημένους να ακολουθήσουν το δρόμο της επιστήμης και να επιλέξουν την προστασία του εμβολίου και όχι τα ξόρκια ή τις μαγγανείες.
Όμως τα παραπάνω δεν δικαιολογούν την εν λόγω διάταξη.
Δεν δικαιολογούν τη νομιμοποίηση της λογοκρισίας.
Με το συγκεκριμένο άρθρο βαδίζετε σε επικίνδυνα μονοπάτια και βάζετε σε σοβαρό κίνδυνο την συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του λόγου.
Μετατρέπετε το αδίκημα της διασποράς ψευδών ειδήσεων σε έγκλημα αφηρημένης διακινδύνευσης καθώς πλέον δεν θα είναι αναγκαίο να επέλθει όντως το αποτέλεσμα του φόβου ή της ανησυχίας αλλά θα αρκεί η δυνατότητα των ειδήσεων να προκαλέσουν ανησυχία ή φόβο.
Πρόκειται για παράνοια. Ξέρετε πόσες ιστοσελίδες υπάρχουν στο διαδίκτυο που παρουσιάζουν τα συμπτώματα του απλού κρυολογήματος ως τα πλέον ύποπτα για τους πιο θανατηφόρους καρκίνους; Προφανώς και όλες αυτές οι ιστοσελίδες έχουν τη δυνατότητα να προκαλέσουν ανησυχία ή φόβο. Τι θα κάνετε; Θα αρχίσετε να επιβάλλετε ποινές;
Μιλάτε για κλονισμό της εμπιστοσύνης του κοινού στην ευρύτερη «κυρίαρχη άποψη». Πως θα μετράτε αυτόν τον «κλονισμό»; Και επιπλέον τι πάτε να κάνετε να απαγορεύσετε το δικαίωμα της αντίθετης άποψης;
Γιατί η διάταξη αυτή, έτσι όπως διατυπώνεται εδώ δεν είναι δικαιολογία οι αντιεμβολιαστές και οι όσες τρέλες υποστηρίζουν.
Δεν γνωρίζετε πως η επιστήμη προχωρά και κτίζει μέσα από αυτές τις προκλήσεις, τις αντιφάσεις και τις συγκρούσεις;
Δεν χρειάζεται η επιστήμη τον ποινικό κώδικα και την απαγόρευση της ανοησίας για να προχωρήσει ή να πείσει.
Η παιδεία είναι το βασικό εργαλείο της.
Πρόκειται λοιπόν για μια καθαρά οπισθοδρομική, φοβική και κυρίως επικίνδυνη διάταξη που πρέπει άμεσα να αποσύρετε.
Η αυστηροποίηση της απόλυσης με όρους και η αύξηση του χρονικού πλαισίου, φαίνονται θετικές.
Αλλά αν στα χρόνια αυτά που κάποιος παραμένει έγκλειστος, δεν λάβει τον σωφρονισμό που πρέπει, όλες αυτές οι διατάξεις παραμένουν κενές νοήματος και θα φτάσουν στο σημείο αν είναι απλώς τιμωρητικές.
Το σωφρονιστικό μας σύστημα δεν θα διορθωθεί μόνο μέσα από τέτοιες διατάξεις. Πρέπει να ενδιαφερθείτε ουσιαστικά και να καταθέσετε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο μεταρρύθμισης του σωφρονιστικού μας συστήματος.
Όσο επιμένετε να νομοθετείτε, αντιμετωπίζοντας την κοινωνία σαν ένα διψασμένο για «αίμα» πλήθος σε μια ρωμαϊκή αρένα, θα καταφεύγετε σε επικοινωνιακές λύσεις που δεν προσφέρουν τίποτα ουσιαστικό και δεν λύνουν τα προβλήματα. Αντίθετα, δημιουργούν νέα και ίσως πιο επικίνδυνα.
Εμείς στο Κίνημα Αλλαγής θα είμαστε πρωτοστάτες και αρωγοί κάθε είδους προσπάθειας εκσυγχρονισμού, επιτάχυνσης και βελτίωσης της απονομής δικαιοσύνης, αλλά θα σταθούμε και σταθερά απέναντι σε κάθε προσπάθεια εξαπάτησης της κοινής γνώμης με επικοινωνιακού τύπου διατάξεις που θέτουν τελικά σε κίνδυνο την ευημερία και την συνοχή της κοινωνίας.
