Στα πλαίσια του προγράμματος ‘ΣΤΗΝ ΣΚΟΥΝΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΟΤΗΤΑΣ” και της
συνεργασίας του Μικρού Διάκοσμου με το Υπουργείο Πολιτισμού – τμήμα ΆΥΛΗΣ
Πολιτιστικής κληρονομιάς- πραγματοποιήθηκαν κάποιες πολιτιστικές δράσεις που
κορυφώνονται Δευτέρα 23 Δεκεμβρίου στο Πομακοχώρι της Σμίνθης.
Θα δοθεί παράσταση απο το Θρακικό θέατρο σκιών του Γιάννη Βουλτσίδη με ζωντανή
μουσική, επεξηγηματικό εργαστήρι πάνω στη τέχνη του Θεάτρου σκιών και αναμνηστική
φιγούρα δώρο, για το Δημοτικό σχολείο Σμίνθης και το αντίστοιχο Γυμνάσιο.
Αντίστοιχες παραστάσεις και δράσεις γίναν απ τον ΜΙΚΡΌ ΔΙΆΚΟΣΜΟ σε:
Τέταρτο Δημοτικό σχολείο Ηφαίστου Κομοτηνής 31 Οκτωβρίου
Νηπιαγωγείο Ηφαιστου 31 Οκτωβρίου
Δέκατο πέμπτο Νηπιαγωγείο Δροσερού Ξάνθης 1 Νοεμβρίου
Δημοτικό σχολείο Αιγείρου. 26 Νοεμβρίου
Δημοτικό σχολείο Νέας Καλλίστης 26 Νοεμβρίου
Τα παιδιά των απομακρυσμένων χωριών που σπάνια έως καθόλου έχουν την δυνατότητα
να παρακολουθήσουν και να βιώσουν ποιοτικές πολιτιστικές δράσεις, χάρηκαν ιδιαίτερα και
δημιουργικά απόλαυσαν τις του Καραγκιόζη και τα εργαστήρια.
Πρέπει να παρθεί υπ’ όψιν, και ο οικονομικός παράγοντας ότι από πουθενά απο τον Μικρό
Διάκοσμο, δεν ζητήθηκε έστω ένα μικρό αντίτιμο εισιτηρίου – διότι η χορηγία καλύπτει ένα
μόνο μέρος και δεν απαγορεύει την ύπαρξη εισιτηρίου.
Οι δράσεις αυτές όπως και η ημερίδα που ακολούθησε ήταν υπό την αιγίδα και χορηγία του
τμήματος Άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του Υπουργείου Πολιτισμού.
Επίσης στα πλαίσια του έργου στη “Σκούνα της προφορικότητας” του Μικρού Διάκοσμου
και υπο την Αιγίδα του τμήματος Άυλης Πολιτιστικής κληρονομιάς, δημιουργήθηκε ο θίασος
της ΤΖΑΜΑΛΑΣ, σε συνεργασία με το Καλλιτεχνικό γυμνάσιο Νέου Σιδηροχωρίου.
Εδώ η συμβολή του Μικρού Διάκοσμου ξεπέρασε τα όρια των τυπικών και ουσιαστικών
υποχρεώσεων απέναντι στο πρόγραμμα, και δημιούργησε εξ αρχής με πολλή δουλειά και
μεράκι, μέσα απο πρόβες σκηνογραφία -κουστούμια -εξοπλισμος κουδούνια- φιλοξενία
στον Μικρό Διάκοσμο- την τελική ανοιχτή παράσταση σε δημόσιο χώρο στην πλατεία Νέου
Σιδηροχωρίου.
Αυτή η θεατρική πράξη που μέσω της τελετουργίας άγγιξε τα όρια της ιεροπραξίας,
πρόσφερε ιδιαίτερο ενθουσιασμό στα παιδιά και στους δασκάλους καθηγητές και ιδιαίτερη
χαρά στην κοινωνία της αγροτικής μας περιοχής, όπου κοινοποιήθηκε.
Κλείνοντας θέλουμε να επισημάνουμε ότι το τμήμα της άυλης Πολιτιστικής κληρονομιάς
αφουγκράζεται την αποκεντρωτική μας έγνοια και ελπίζουμε οι συνεργασίες τέτοιου τύπου
να ενταθούν και να επεκταθούνε, γιατί έχουν χαρακτήρα και προσφέρουν νόημα.
