Ήταν το 1956 όταν γυρίστηκε η ταινία “The Conqueror”, που προβλήθηκε στην Ελλάδα υπό τον τίτλο “Ο δαίμων της Ασίας” με πρωταγωνιστή τον θρυλικό Τζον Γουέιν. Η ταινία αυτή θεωρήθηκε μία από τις τοξικότερες του Χόλιγουντ, καθώς κατέστρεψε οικονομικά το κινηματογραφικό στούντιο, αμαύρωσε τη φήμη του Τζον Γουέιν και παράλληλα κόστισε τη ζωή σε 46 συντελεστές της, περιλαμβανομένου και του αστέρα της.
Η ταινία γυρίστηκε στην έρημο Σεντ Τζορτζ της Γιούτα, 137 μίλια από τη Νεβάδα, όπου το κράτος των ΗΠΑ διενεργούσε δοκιμές πυρηνικών όπλων τα προηγούμενα τρία χρόνια.
Στα επόμενα χρόνια, αρκετοί από τους ηθοποιούς όπως και τα μέλη του κινηματογραφικού συνεργείου έφυγαν από τη ζωή χτυπημένοι από διάφορες μορφές καρκίνου. Ο σκηνοθέτης Ντικ Πάουελ διεγνώσθη με καρκίνο το 1963, ο Μεξικανός ηθοποιός Πέδρο Αρμενταρίς διεγνώσθη το 1960 και οι πρωταγωνιστές της ταινίας Σούσαν Χέιγουορντ, Τζον Γουέιν και Άγκνες Μούρχεντ πέθαναν από καρκίνο μέσα στη δεκαετία του ’70. Από τα 220 άτομα του καστ και του συνεργείου, οι 91 ασθένησαν από καρκίνο και τελικά οι 46 πέθαναν.
Το λάθος ήταν ότι ελήφθη η απόφαση να γίνει αυτή η ταινία. Το σενάριο, βασισμένο στη ζωή του Μογγόλου πολέμαρχου που θα γινόταν γνωστός ως Τζένγκις Χαν, γράφηκε από τον Όσκαρ Μίλαρντ, σεναριογράφο δύο επιτυχημένων ταινιών του Ρόμπερτ Μίτσαμ, στις αρχές του ’50. Η ταινία μάλλον γράφηκε με στόχο να είναι ο Μάρλον Μπράντο πρωταγωνιστής αλλά κατά τύχη τελικά τον πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε ο διάσημος κινηματογραφικός καουμπόι Τζον Γουέιν. Ο Γουέιν είχε επισκεφθεί τον Ντικ Πάουελ για να τσεκάρει τα σενάρια για την τρίτη ταινία για την οποία είχε συμβόλαιο με την RKO, όταν ο σκηνοθέτης βγήκε για λίγα λεπτά από το γραφείο του. Όταν επέστρεψε ο Γουέιν διάβαζε ένα σενάριο που βρήκε πεταμένο στα σκουπίδια. Επρόκειτο για τον “Δαίμονα της Ασίας” και όπως έδειξε η ιστορία, στα σκουπίδια έπρεπε να είχε παραμείνει.
Οι συντελεστές παρέμειναν στο Σνόου Κάνιον για 13 εβδομάδες. Όταν επέστρεψαν στα στούντιο του Χόλιγουντ ο τελειομανής Χιουζ μετέφερε 60 τόνους χώματος από τη Γιούτα ώστε να ταιριάξει με το έδαφος των εξωτερικών γυρισμάτων. Η ταινία δεν κατέκτησε κάποιο βραβείο και πριν κυκλοφορήσει στους κινηματογράφους όπου απέφερε μόνο 4,5 εκατ. δολάρια, είχε κερδίσει τη φήμη της αποτυχίας. Ο Γουέιν μίσησε την ταινία και καταράστηκε τη μέρα που πήρε το σενάριο από τα σκουπίδια. Η RKO Pictures καταστράφηκε οικονομικά από την αποτυχία της ταινίας και έβαλε λουκέτο το 1957. Αλλά πέρα από την οικονομική καταστροφή και την ηθική ζημία του Τζον Γουέιν η ταινία έμεινε γνωστή και για την κατάρα που επέφερε στους συντελεστές οι οποίοι ασθένησαν με διάφορες μορφές καρκίνου και δεκάδες από αυτούς πέθαναν. Συγκεκριμένα ο Αρμενταρίς διεγνώσθη με καρκίνο νεφρού το 1960 και αυτοκτόνησε όταν του είπε ότι δεν υπάρχει σωτηρία. Ο σκηνοθέτης Ντικ Πάουελ πέθανε το 1963, ενώ οι τρεις πρωταγωνιστές Γουέιν, Χέιγουορντ και Μούρχεντ πέθαναν από καρκίνο τη δεκαετία του ’70. Ακόμη και οι απλοί επισκέπτες στο σετ εκτέθηκαν στον τεράστιο κίνδυνο με τα παιδιά του Γουέιν να εμφανίζουν μορφές καρκίνου με μόλις μία ημέρα διαμονής στο κινηματογραφικό σετ της Γιούτα.
Σύμφωνα με έρευνα του περιοδικού People στο τέλος του 1980, από τους 220 ανθρώπους που εργάστηκαν στην ταινία, οι 91 είχαν αναπτύξει μια μορφή καρκίνου και οι 46 πέθαναν.
