Καταπέλτης ήταν μιλώντας πριν από μερικές μέρες στην ΕΡΤ Κομοτηνής ο πρόεδρος των καπνοκαλλιεργητών της Ελλάδας και από τον περασμένο Δεκέμβριο και πρόεδρος των Ευρωπαίων καπνοπαραγωγών, Θεόδωρος Ιορδανίδης, για την …σχεδόν καπνοκτόνα…ακολουθούμενη πολιτική σε εθνικό αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο. Σημειωτέον, καπνοκτόνα πολιτική για την παραγωγή και όχι για την καπνοβιομηχανία!
Όπως τόνισε ο κ. Ιορδανίδης, 750.000 τόνοι καπνού χρειάζονται για να καλυφθούν οι καπνιστές στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στα εδάφη όμως της Ευρώπης, παράγονται μόνο 140.000 χιλιάδες τόνοι και η υπόλοιπη ποσότητα εισάγεται από άλλες χώρες.
Γεννάται λοιπόν το ερώτημα γιατί η ΕΕ δεν θέλει να ενισχύσει την παραγωγή στις χώρες μέλη της, όπως η Ελλάδα, να παράγεται καθαρό προϊόν, το καθαρό αυτό προϊόν να φτάνει και στις ευρωπαϊκές καπνοβιομηχανίες –ο καθαρός καπνός, δεν είναι και τόσο βλαβερός-να εξασφαλίζεται ένα καλό εισόδημα για τους παραγωγούς; Θα έμοιαζε μια λογική πρακτική στην ΕΕ της αλληλεγγύης…
«Η απάντηση είναι σκληρή, αλλά την μεταφέρω υπεύθυνα: Η Ευρώπη και τα θεσμικά όργανα της ΕΕ ΠΟΤΕ δεν ενδιαφέρθηκαν για την παραγωγή του καπνού στα εδάφη της, καλυπτόμενα πίσω από την αντικαπνιστική καμπάνια…Ωστόσο όταν απευθύνονται τα καυτά ερωτήματα με τι καπνά εφοδιάζονται οι καπνοβιομηχανίες επί ευρωπαϊκού εδάφους; Όλοι τότε δεν ξέρουν τι να απαντήσουν. Ο στόχος είναι να σταματήσει η καπνοπαραγωγή σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αλλά οι καπνοβιομηχανίες να συνεχίσουν να φτιάχνουν τσιγάρα, από καπνά φθηνά άλλων χωρών, ύποπτης ποιότητας, η οποία εξευμενίζεται βομβαρδιζόμενη με χημικά. Και αυτό όπως και πολλά άλλα στην ΕΕ, ανάγεται στη σφαίρα των συμφερόντων της ΕΕ…και των διαφόρων λόμπυ…
«Όποτε και αν φτάσει θέμα για την καπνοκαλλιέργεια, ΟΛΟΙ, μα ΌΛΟΙ οι ευρωβουλευτές- και οι υπόλοιποι που λαμβάνουν αποφάσεις- κατεβάζουν τα ακουστικά και …συντάσσονται με την γενική γραμμή, Τέλος καπνοπαραγωγή στην ΕΕ…Μόνο καπνοβιομηχανία από άλλες χώρες…
Σε ότι αφορά το εθνικό επίπεδο, τα πράγματα είναι και εδώ σκούρα.
Η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται για τους καπνοκαλλιεργητές και τους έχει αφήσει στο …μη έλεος των Μεταποιητών, οι οποίοι είναι και μεγαλομεσίτες από τις Πολυεθνικές εταιρείες.
«Οι πολυενθικές δεν θα δεχθούν ποτέ, εφόσον και το κράτος δεν είναι μαζί μας, να κάνουμε απευθείας τις πωλήσεις μαζί τους και να αποφύγουμε το «μεσαζιλίκι», καθώς είναι αυτό που χρόνο με το χρόνο κατακρεουργεί τις τιμές προς τα κάτω, με την δικαιολογία του παγκόσμιου χρηματιστηρίου, ή και οτιδήποτε άλλο, συν το πάγιο πως κάθε χρόνο, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της παραγωγής είναι πολύ χαμηλού επιπέδου. ‘Αυτή είναι η τιμή και αν θέλετε’, αυτή είναι η στυγνή αντιμετώπιση των μεταποιητών, η οποίοι, άκουσον άκουσον, οι ίδιοι βαθμολογούν την ποιότητα του προϊόντος που θα αγοράσουν.
Τι θα μπορούσε να γίνει εδώ;
Αυτό που γινόταν και παλιότερα, να θεσπίσει το κράτος μια επιτροπή αποτελούμενη από Γεωπόνους και έναν εκπρόσωπο από τους Συνεταιρισμούς των καπνοπαραγωγών, όπως υπήρχε και η επιτροπή ενστάσεων για να μπορέσει ο παραγωγός να μην βλέπει το προϊόν του που κατέθεσε όλο τον ιδρώτα και τον μόχθο, να κατρακυλά στην τιμή και το χρυσάφι να βαφτίζεται κάρβουνο, προς αύξηση των κερδών των μεταποιητών, συμπιέζοντας κατά πολύ το εισόδημα των παραγωγών, οι οποίοι μην αντέχοντας εγκαταλείπουν την καλλιέργεια και μετακομίζουν ως φθηνό εργατικό δυναμικό στο εξωτερικό.
Ένα άλλο πολύ σημαντικό ερώτημα:
Για ποιο λόγο δεν πληρώνονται ανάλογα οι καπνοκαλλιεργητές στις περιοχές της Ελλάδας, -Κατερίνη, Θράκη, λόγου χάρη,-οι οποίοι παράγουν εκείνη την ποικιλία του καπνού-Κατερίνης, Ανατολικού τύπου(μπασμάς), η οποία αξιοποιείται ως αρωματική ύλη ξεχωριστή στα μείγματα των τσιγάρων;
«Δυστυχώς κάθε χρόνο στις καπνοβιομηχανίες αφαιρούν κάθε χρόνο και από ένα μικρό ποσοστό αυτής της μοναδικής αρωματικής ύλης και την αντικαθιστούν με χημικά. Γι’ αυτό και δεν μπορούν να πληρωθούν αναλόγως οι καπνοπαραγωγοί. Επι πλέον αγοράζουν ακόμα και Ελληνικές εταιρείες παραγωγής τσιγάρων, αυτό το αρωματικό μείγμα από την Τουρκία και τα Σκόπια για τον περιορισμό του κόστους», υπογράμμισε ο κ. Ιορδανίδης.
Τέλος για τις προσπάθειες που ξεκίνησαν σε περιοχές της Ελλάδας, όπως τα πούρα Κρύας Βρύσης Πέλλας οι οποίοι οι ίδιοι μεταποιούσαν την παραγωγή τους, σύμφωνα με τον κ. Ιορδανίδη δεν μπορεί να περπατήσει μια τέτοια οικοτεχνία και μικρή βιομηχανία, αν το κράτος δεν την εξαιρέσει από την φορολογία και δεν την υποστηρίξει…
Καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως ούτε σε εθνικό επίπεδο γίνεται τίποτα, αλλά ούτε και σε ευρωπαϊκό. Πρόσφατα είχαμε συμφωνήσει με τον κ. Βορίδη για μια αποζημίωση της τάξης των 120 ευρώ το στρέμμα, λόγω πανδημίας. Αλλά τύχαμε πάνω στην αλλαγή της ηγεσίας στο υπουργείο και όλα τα πάγωσε ο νέος υπουργός. Προσπαθούμε να έχουμε μια τηλεδιάσκεψη μαζί του, αλλά εδώ και 50 μέρες δεν έχουμε καμμία απάντηση από αυτόν», τόνισε καταλήγοντας ο κ. Ιορδανίδης.
Foto αρχείου : Ιορδανίδης – Βορίδης – Εσάτ Χουσεϊν
