Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαρωνείας και Κομοτηνής κ.κ. Παντελεήμoνος
Ο σύγχρονος άνθρωπος, αδιάφορος καθώς είναι για πολλά, το ίδιο αδιάφορος είναι και για θέματα πίστης. Βεβαίως, το φαινόμενο αυτό σπεύδουν κάποιοι κοινωνιολόγοι ή ανθρωπολόγοι να το ερμηνεύσουν ως το «τέλος της πίστης», η πάλι κάποιοι ιστορικοί να το αναλύσουν ως «στροφή στη νεωτερικότητα» και «απόδειξη του καινούργιου» που χαρακτηρίζει την εποχή μας.
Μία από τις αιτίες της αδιαφορίας είναι η αίσθηση της αυτάρκειας ως προς τη γνώση της πίστης που έχουν πολλοί. Προσπαθούν εργάτες του Ευαγγελίου, κληρικοί και λαϊκοί, να τους πουν δυό λόγια και εισπράττουν ως απάντηση «τα ξέρουμε αυτά». Επικαλούνται, οι άνθρωποι τις όποιες θρησκευτικές γνώσεις της παιδικής τους ηλικίας για να τεκμηριώσουν πλήρη γνώση της θεολογίας της Εκκλησίας, επαρκή για να καλύψει τις θρησκευτικές τους ανάγκες. Πολύ περισσότερο τώρα που συνειδητοποιείται ότι το μάθημα των θρησκευτικών δεν αποτελεί μάθημα κατηχητικό ή ομολογιακό, αλλά όπως όλα τα υπόλοιπα, γνωσιολογικό, πολιτισμικό, με απλό μόνο προβάδισμα στην ορθόδοξη πίστη, ως την κρατούσα πίστη του ελληνικού λαού. Σε κάθε περίπτωση, η πίστη και η πνευματική ζωή δεν είναι «γνωστικά αντικείμενα» που μαθαίνονται από βιβλία, αλλά κυρίως βιώματα που πρέπει να τα κατακτήσει ο άνθρωπος ως δώρα του θεού και απαιτούν ολοπρόθυμη προσπάθεια και αγώνα.
Μία από τις αιτίες της αδιαφορίας είναι η αίσθηση της αυτάρκειας ως προς τη γνώση της πίστης που έχουν πολλοί. Προσπαθούν εργάτες του Ευαγγελίου, κληρικοί και λαϊκοί, να τους πουν δυό λόγια και εισπράττουν ως απάντηση «τα ξέρουμε αυτά». Επικαλούνται, οι άνθρωποι τις όποιες θρησκευτικές γνώσεις της παιδικής τους ηλικίας για να τεκμηριώσουν πλήρη γνώση της θεολογίας της Εκκλησίας, επαρκή για να καλύψει τις θρησκευτικές τους ανάγκες
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή παρατίθεται η γνωστή, εκφραστική και παραστατική «Παραβολή του Σπορέως», καθώς επίσης και η εξήγησή της από τον ίδιο τον Κύριο.
Μεταξύ όμως της διήγησης και της ερμηνείας της, παρεμβάλλεται η καταγραφή της απορίας των μαθητών για την επεξήγηση της παραβολής και συνακόλουθα ο λόγος του Κυρίου στηριγμένος σε προφητεία του Ησαΐα. Οι μαθητές ρώτησαν για την έννοια και τη σημασία της παραβολής του σπορέως που μόλις άκουσαν, και ο Κύριος απάντησε: «Σε σας που έχετε ενδιαφέρον και καλή διάθεση, δόθηκε από τον Θεό ως χάρη να μάθετε τα μυστήρια της Βασιλείας Αυτού, στους υπόλοιπους όμως μιλάω με παραβολές.
«Ο σπόρος εστίν ο λόγος του Θεού». Ο σπόρος είναι ο λόγος του Θεού και οι διάφορες κατηγορίες της γης, πεπατημένη, ακανθώδης, αγαθή, συμβολίζουν την εσωτερική διάθεση των ανθρώπων. Άλλοι είναι εντελώς αδιάφοροι, άλλοι ενθουσιάζονται προς στιγμήν, παρασύρονται όμως από τις μέριμνες της ζωής, υπάρχουν όμως και εκείνοι που μοιάζουν με την αγαθή γη, δέχονται τον λόγο του Θεού και καρποφορούν.
