Μέ πλοιάριο περνοῦν ὁ Χριστός καί οἱ Μαθητές του στή χώρα τῶν Γαδαρηνῶν, στήν ἀπέναντι ὄχθη τῆς Γαλιλαίας. Πρῶτος πού τούς ὑποδέχεται, ἕνας ταλαίπωρος ἄνθρωπος, καταβασανισμένος ἀπό τήν κυριαρχία τῶν δαιμονίων.
Ὁ Χριστός ἀπελευθερώνει τόν δαιμονισμένο καί δίνει ἐντολή στά δαιμόνια νά καταφύγουν στούς χοίρους, οἱ ὁποῖοι ἔπεσαν στήν παρακείμενη λίμνη.
Πῶς ἀντιδροῦν οἱ κάτοικοι τῆς περιοχῆς στή διπλή εὐεργεσία τοῦ Χριστοῦ; Μ’ ἕναν εὐγενή, εἶναι ἀλήθεια, τρόπο παρακάλεσαν τόν Χριστό νά φύγει ἀπό τήν περιοχή τους, νά περάσει τά ὅριά της καί νά μήν ξανασχοληθεῖ μαζί τους. Δέν ἐκφράζουν εὐχαριστίες γιά τό ὅτι τουλάχιστον τούς λύτρωσε ἀπό τόν πρώην δαιμονισμένο, ὁ ὁποῖος χωρίς νά τό θέλει ἦταν μάστιγα γιά τήν περιοχή, δέν ζητοῦν συγγνώμη, οὔτε προσπαθοῦν νά δικαιολογηθοῦν γιά τήν ἐκτροφή τῶν χοίρων, κατά παράβαση τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ζητοῦν μόνο «ἀπελθεῖν ἀπ’ αὐτῶν».
Γιατί; Τό πνευματικό συμφέρον ἐπέβαλλε νά προσπαθήσουν νά ἀξιοποιήσουν τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ στήν περιοχή τους στό ἔπακρο. Ὁ Χριστός γι΄ αὐτό ἦλθε στόν κόσμο, γιά νά προσφερθεῖ στούς ἀνθρώπους. Κι ὅμως, ἡ ἰδιοτέλεια, ὡς παθογένεια τῆς ψυχῆς τους, δέν τούς ἐπιτρέπει ν’ ἀντιληφθοῦν τό συμφέρον τους καί τούς ὁδηγεῖ σέ αὐτοκαταστροφική συμπεριφορά. Διώχνουν τόν Χριστό, θεωρώντας τον ἀφορμή ζημίας. Γιατί; Διότι ἡ καταστροφή τῆς ἀγέλης, ἀπό τήν ὁποία θά ἀποκόμιζαν χρηματικά ὀφέλη, βάρυνε περισσότερο στή σκοτισμένη συνείδησή τους ἀπό τήν πνευματική ὠφέλεια πού θά ἀποκόμιζαν ἀπό τήν συναναστροφή μέ τόν Χριστό.
Εὔκολα καταδικάζουμε τούς Γαδαρηνούς, χωρίς ν’ ἀναλογιζόμαστε ὅτι σέ πολλές περιπτώσεις τούς ἀντιγράφουμε. Κάθε φορά πού προτιμᾶμε τήν ἁμαρτία ἀπό τήν ἀρετή τούς μιμούμαστε διώχνοντας τόν Χριστό καί τή λυτρωτική του χάρη γιά νά προσκολληθοῦμε στόν στεῖρο ἐγωισμό μας. Κάθε φορὰ πού ἀρνούμαστε τήν φωνή τῆς συνείδησής μας γιά ν’ ἀκολουθήσουμε τήν ἐμπαθή ἐπιθυμία μας, τούς δικαιώνουμε στήν συμπεριφορά τους, ἐγείροντας ἐμπόδια στήν σχέση μας μέ τόν Θεό.
Κάθε φορὰ πού ἀπαξιώνουμε στήν ζωή μας τό εὐαγγελικό παράγγελμα ἀξιώνοντας τά σκύβαλα τοῦ κόσμου τούτου, τούς καταξιώνουμε ὡς παραδείγματα πρός μίμηση, ἐνῶ εἶναι πρός ἀποφυγή. Ἀδελφοί, ἄς μάθουμε νά μήν ἐπιτρέπουμε στήν ἐμπαθή ἰδιοτέλειά μας νά ἀναιρεῖ τό οὐσιαστικό μας συμφέρον, τῆς γνωριμίας καί ἀναστροφῆς μας μέ τόν Χριστό.
ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΜΑΡΩΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΜΟΤΗΝΗΣ
